รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 20 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 20 หน้า 4
31 สิงหาคม 2557 ( 02:50 )
2.8M
รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 20
13 หน้า

ฮารุยิ้มหวาน มองมายูมิอย่างลุ่มหลง แววตาเจ้าชู้ มายูมิมองฮารุอย่างมีแผนการในใจ จึงยอมประคองกอดฮารุตอบ ฮารุฉวยโอกาสจะจูบมายูมิ ใบหน้าของทั้งสองคนใกล้กันเข้ามาเรื่อยๆ ริมฝีปากใกล้จะจุมพิตกันอยู่แล้ว 

มายูมิหมุนตัวผละจากฮารุเนียนๆ อย่างมีจริต “จะเหมาะเหรอคะ”

“งั้นเราไปคุยกันในที่ส่วนตัว” ฮารุยิ้มพราย โอบเอวมายูมิพากลับไปยังห้องรับรองวีไอพี ระหว่างที่เดินผ่านชุน ฮารุส่งสายตาทำนองห้ามให้ใครตามเข้าไปรบกวน ชุนก้มศีรษะรับคำ ยิ้มรู้กันกับเจ้านาย  

 

ฮารุพามายูมิเข้ามาในห้องรับรองวีไอพี ปิดประตู  ก่อนดึงตัวมายูมิเข้ามากอดอย่างย่ามใจ  

มายูมิเบี่ยงตัวหลบจากอ้อมกอดฮารุไปอีกทาง “เรายังไม่ได้คุยเรื่องสำคัญกันเลย” 

ฮารุมองมายูมิ  ยิ้มอย่างเหนือชั้นและรู้ทัน “คุณต้องการอะไร?” 

มายูมิยิ้มมีเชิง “คุณคิดว่าอะไรมีค่าจนทำให้ฉันเสี่ยงเข้ามาที่นี่คนเดียว” 

“ผมให้ได้ทุกอย่างที่คุณต้องการ” ฮารุดึงตัวมายูมิมาโอบเอวกอด สีหน้าหลงใหลและเสน่หา 

มายูมิสบตาฮารุสายตาโปรยเสน่ห์ ยั่วยวน “ฉันอยากได้ความร่วมมืออย่างเต็มใจจากมิอุระ” 

“พูดให้ชัดๆ ดีกว่า

“ไม่ทำธุรกิจร่วมกับมิซาว่า ร่วมมือกับโอะนิซึกะปกป้องอันธพาลที่ต้องการครอบครองเมืองนี้”

“ผมจะได้อะไรจากโอะนิซึกะ?”

“มิตรภาพ”

“ถ้าเปลี่ยนจากมิตรภาพเป็นตัวคุณ?” ฮารุเลื่อนมือไปแตะที่ต้นขามายูมิ สายตาหื่น 

มายูมิกระหยิ่มเมื่อฮารุไม่ทันระวังตัว รีบสะบัดหมุนตัวออกจากฮารุ แล้วดึงมีดพกที่เหน็บซ่อนอยู่ต้นขาอีกข้างออกมา มายูมิตวัดมีดพกเข้าจ่อคอหอยฮารุ  สายตาดุกร้าว จริงจัง “หนามของกุหลาบร้ายกว่าที่คุณคิด  อย่าเสี่ยงเข้าไปสัมผัสดีกว่าค่ะ”

ฮารุชะงัก จ้องมายูมิอย่างเสียรู้ “ต้องการอะไรกันแน่” 

“แค่ต้องการแสดงให้คุณเห็นว่า ภายใต้ความสวยและอ่อนหวานที่ผู้ชายหลงใหล  ยังมีหนามคมที่น่ากลัว” 

“เก่งแบบนี้... ผมไม่เสียใจเลยที่หลงใหลกุหลาบร้ายอย่างคุณ” ฮารุจ้องตอบอย่างไม่กลัวตาย 

มายูมิปล่อยมือจากฮารุ เก็บมีดเหน็บไว้อย่างเดิม “โอะนิซึกะไม่อยากประกาศสงครามกับคนดี  มิตรภาพของเรายังเหมือนเดิม หวังว่าคุณจะเลือกข้างที่ถูกต้องนะคะ” 

สีหน้าฮารุอึ้งไป ครุ่นคิดตามคำพูดมายูมิ 

 

ไทชิเริ่มกระวนกระวาย เป็นห่วงมายูมิ มายูมิเดินมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง มีมาด 

ไทชิหันไปเห็น ดีใจ “เป็นยังไงครับ  ฮารุยอมร่วมมือกับเรารึเปล่า?”


13 หน้า