บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 25 (ตอนจบ) หน้า 3
ทาคาโอะยิ้มเยาะสะใจ ริวจ้องมาซารุ ยูจิ ทาคาโอะ ด้วยความแค้น
มายูมิขอร้องฮารุที่นอนอยู่บนเตียง โดยมีชุนยืนอยู่ข้างๆ
“โอะนิซึกะกำลังเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือจากมิอุระ ฉันมาขอร้องคุณให้ช่วยเรา”
ฮารุนิ่ง ครุ่นคิด ก่อนจะช้อนมือมายูมิขึ้นมากุมไว้ มายูมิไม่สบายใจที่ถูกฮารุกุมมือ แต่ไม่กล้าขัดขืนให้เสียงาน “มิตรภาพระหว่างมิอุระกับโอะนิซึกะยังเหมือนเดิม ครั้งนี้ผมไม่ได้ช่วยโอะนิซึกะ...แต่ช่วยคุณ”
“ช่วยฉัน?”
“ในความเป็นจริง...คุณคือโอะคะมิซังแห่งโอะนิซึกะ แต่ในความรู้สึกของผม คุณคือ มายูมิ มิอุระ ... ผู้หญิงของผม” ฮารุล้วงมือไปใต้หมอน หยิบตราสัญลักษณ์มิอุระออกมาใส่มือมายูมิ “ตราสัญลักษณ์มิอุระ...เป็นเหมือนตัวแทนของผม สมาชิกมิอุระทุกคนจะเคารพคุณ เหมือนที่เคยเคารพผม”
ฮารุเหลือบมองชุน ชุนรีบก้มศีรษะรอรับคำสั่งอย่างรู้ตัว “พาคนของมิอุระทั้งหมดไปกับคุณมายูมิ ช่วยโอะนิซึกะถล่มมิซาว่ากับมาซารุ เพื่อความถูกต้องของบ้านเมือง”
“ครับนาย”
“ฉันจะไม่มีวันลืมมิตรภาพของคุณ” มายูมิก้มศีรษะขอบคุณฮารุด้วยความซาบซึ้ง ฮารุยิ้มให้มายูมิแทนคำอวยพรให้ได้รับชัยชนะ
ด้านหลังคลังสินค้ารถไฟ ลูกน้องมิซาว่าหลายคน เดินตรวจความเรียบร้อยผ่านมาไปมาอย่างแข็งขัน
ไทชิ คัตสึ เซกิและลูกน้องโอะนิซึกะ แอบซ่อนตัวอยู่ห่างออกไป รอเวลา
คัตซึเอ่ยขึ้น “โซเรียวได้ข้อมูลมาไม่ผิดว่าพวกมันจะขนของมาไว้ที่นี่ ต่อให้ทำลายรถทิ้ง พวกเราก็ตามมาได้”
เซกิคำนวณเวลา “ตำรวจคงใกล้มาถึงแล้ว”
ไทชิบอกทุกคน “เตรียมตัวให้พร้อม ... เดิมพันนี้เพื่อบ้านเมืองและศักดิ์ศรีของโอะนิซึกะ”
ทุกคนกระชับอาวุธในมือเตรียมพร้อม สีหน้ามุ่งมั่น ไม่หวั่นเกรงอันตราย
รถตำรวจแล่นเข้ามาจอดหน้าคลังสินค้ารถไฟ บรรยากาศเงียบมาก ยูจิ ฮิโระ เคน และตำรวจอีกหลายคนรีบลงจากรถ
ยูจิเอ่ยขึ้น “สายของเรารายงานว่า มีการลักลอบขนยาเสพติดและอาวุธสงครามเข้ามาไว้ในนี้”
ฮิโระถามอย่างสงสัย “ผมไม่ได้อยู่ฝ่ายสืบสวนแล้ว ทำไมต้องมาด้วย”
เคนไม่ยอมตอบตรงๆ แต่เอาคำสั่งมาซารุมาอ้าง “รองฮิโระอยากขัดคำสั่งท่านมาซารุงั้นเหรอ?”
ฮิโระเมินสายตาจากเคนอย่างหงุดหงิด หันไปเตือนลูกน้อง “ระวังตัวด้วยนะทุกคน”