บทละครโทรทัศน์ รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 16 หน้า 3
พอลที่ยื่นมือเข้าไปใกล้ชามปลาทูต้มสายบัวชะงัก พอลทำหน้ามีพิรุธก่อนเปลี่ยนเป้าหมายไปตักอาหารชามอื่นแทน พฤติกรรมทั้งหมดของพอลอยู่ในสายตาแม่จันทร์ซึ่งรู้สึกสงสัยขึ้นมา
ที่บ้านของจุ้มจิ้ม จุ้มจิ้มกำลังนั่งขัดสมาธิร้อยสร้อยลูกปัดอยู่อย่างขะมักเขม้น
แม่เดินเข้ามาพร้อมแก้วน้ำส้มคั้น “พักก่อนเถอะจุ้ม ร้อยมาหลายชั่วโมงแล้วเดี๋ยวสายตาเสียหมด”
จุ้มจิ้มเงยหน้าขึ้นมายิ้มหวานให้แม่ วางสร้อยที่ร้อยค้างอยู่ลงบนโต๊ะ แล้วรับแก้วน้ำส้มจากแม่ “ขอบคุณจ้ะ” จุ้มจิ้มดื่มน้ำส้มคั้น
แม่มองจุ้มจิ้มอย่างห่วงใย “ตั้งแต่ได้งานประจำที่เซเลบ แม่ก็ไม่เห็นหนูร้อยสร้อยมาตั้งนานแล้ว..นึกยังไงถึงมาหลังขดหลังแข็งร้อยอีกล่ะจุ้ม”
“จุ้มอยากหาเงินซักก้อนไว้พาแม่ไปเที่ยวบ้าง”
แม่น้ำตาคลอ กอดจุ้มจิ้มไว้แน่น “โถ..จุ้ม...ไม่ต้องลำบากหรอกลูก แม่ไม่อยากเที่ยวที่ไหนหรอก แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ลูกแม่ก็มีความสุขแล้ว”
จุ้มจิ้มยิ้มทั้งน้ำตา “แต่จุ้มอยากทำให้แม่นี่จ้ะ...ให้จุ้มทำเถอะจ้ะแม่..นะจ๊ะ”
แม่ส่ายหัวยิ้มๆ กับความดื้อของจุ้มจิ้ม “ตามใจ...แต่อย่าหักโหมนะลูก”
“จ้ะ” จุ้มจิ้มหอมแก้มแม่ ก่อนหยิบสร้อยขึ้นมาร้อยต่อ แม่มองจุ้มจิ้มก้มหน้าร้อยสร้อยอย่างตั้งอกตั้งใจ....ด้วยความรู้สึกเอ็นดู!!!
ที่กระท่อมของยายวาด ลูกจันวางของกินของใช้หลายถุงไว้บนแคร่ นั่งพับเพียบอยู่ที่พื้น เพื่อคุยกับยายวาดที่นั่งอยู่บนแคร่ ใกล้ๆกันมีเด็กแก้วกำลังนั่งมองลูกจันตาแป๋ว
“ถ้าขาดเหลืออะไรยายให้แก้วไปเอาที่บ้านสวนได้เลยนะจ๊ะ หนูสั่งเด็กเอาไว้แล้ว”
“ขอบใจนะลูก..ขอให้เจริญๆนะ”
ลูกจันยกมือไหว้รับพรด้วยสีหน้ายิ้มแย้มดูอ่อนโยน พอลแอบมองความอ่อนโยนของลูกจันอย่างเอ็นดู
“งั้นหนูกลับก่อนนะจ๊ะ..ว่างๆ จะมาเยี่ยมใหม่..ไปพีท”
พอลกับลูกจันยกมือไหว้ลายายวาด ยายวาดเห็นลูกจันซ้อนท้ายจักรยานพอลออกไป ก่อนรำพึงออกมา “แม่คุณเอ๊ย...ช่างงามทั้งกายงามทั้งใจจริงๆ”
ตกเย็น พอลกำลังกดชัตเตอร์เก็บภาพพระอาทิตย์ตก พอลหันหลังกลับ เห็นลูกจันกำลังเอามือดึงหน้าตัวเองจนยู่เหมือนหมาบูลด็อก “เฮ้ยยยยยยย...” พอลสะดุ้งเฮือก
ลูกจันไม่สนใจ..ยังคงจดจ่อกับการดึงหน้าตัวเองจนย้วยยาน..เยินเชียะ
“ทำอะไรน่ะ”
“พีท...แกว่า..ตอนฉันหน้าย่นแบบนี้..ฉันน่าเกลียดมั้ย” ลูกจันหน้าเครียด