บทละครโทรทัศน์ รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 7 หน้า 3
“ทำไมแกทำอาหารเช้าเอง..ป้าภาล่ะ”
“เห็นเขียนโน้ตไว้ว่าจะไปนอนวัด” พอลตอบ
“เพิ่งกลับมาวันเดียวไปอีกแล้ว สงสัยป้าภากะจะนิพพานชาตินี้แหงๆ..เออ..ทำเผื่อด้วยนะพีท..หิวอ่ะ”
พอลมองหน้าลูกจันที่เลอะไปด้วยเครื่องสำอางอย่างสมเพช “ตั้งแต่ตื่นส่องกระจกบ้างรึยัง”
ลูกจันเปิดตู้เย็นรินน้ำใส่แก้วไปพูดไป “ยัง..หิวน้ำ แฮงค์ไม่มีอารมณ์ส่อง..ไมอ่ะ” พอลจับลูกจันมาส่องที่ประตูตู้เย็น ลูกจันเห็นหน้าตัวเองกรี๊ดลั่น “กรี๊ดดดดดดด”
พอลมองลูกจันอย่างสมเพชกว่าเดิม
“ทำไมหน้าตาฉันยับเยินแบบนี้...” ลูกจันหันไปมองพอล สีหน้าโกรธมาก ”เมื่อคืนก่อนส่งฉันเข้านอนทำไมไม่เช็ดเครื่องสำอางให้ฉัน”
พอลอึ้ง “อ้าว...”
“อย่าบอกนะว่าลืมกฎที่แกตั้งขึ้นมาเองว่า..ถ้าใครเมาอีกฝ่ายต้องดูแลแล้วก็ต้องทำความสะอาดหน้าให้ก่อนส่งเข้านอน”
พอลชะงัก แล้วรีบแก้ตัว “เอ้อ..ฉัน..ฉันลืมจริงๆ..ขอโทษนะ”
“เออ..ยกโทษให้แต่ถ้าวันหลังแกลืมกฎอีกฉันจะแช่งให้แกสิวเห่อเต็มหน้า ให้แกขี้เหร่จนใช้หน้าตาหากินไม่ได้อีกเลย..ฉันจะไปล้างหน้าลงมาอีกทีต้องได้กินนะ” ลูกจันเดินออกไปอย่างหงุดหงิด
พอลมองตามลูกจันอย่างเซ็งๆ
ขณะที่พอลกินแซนด์วิชฝีมือตัวเองอย่างเอร็ดอร่อย
ลูกจันที่ล้างหน้า รวบผมเข้าที่เรียบร้อยแล้วเดินเข้ามามองอย่างไม่พอใจ “ทำไมกินไม่รอฉัน”
“อ้าว..ก็ไม่ได้บอกให้รอ”
“มันก็เป็นกฎที่แกตั้งเองอีกนั่นแหละว่าถ้าตื่นแล้วทั้งคู่ เวลากินข้าวให้กินพร้อมกัน..” ลูกจันจ้องหน้าพอลเขม็ง “นี่แกเลิกกินยาแก้หวัดที่หมอให้มารึยัง”
พอลหลบตา ดูมีพิรุธ “เอ่อ..ฉัน..ฉันยังไม่หายดี..เลยต้องกินต่อ”
“ฉันว่าเลิกกินดีกว่าเพราะมันทำให้แกเบลอจนไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว”
พอลพยักหน้าไปส่งๆ “อือ”
ลูกจันนั่งลงกินแซนด์วิชแล้วคายออกมาแทบไม่ทัน “แหวะ...” ลูกจันมองหน้าพอล ถามเสียงสูง “นี่มันอะไรกันแก๊”
“ก็แซนด์วิชไง” พอลทำหน้างงๆ
ลูกจันโวยวาย “โอ๊ยยยยยย...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายาแก้หวัดมันจะมีผลกับแกขนาดนี้..นี่นอกจากแกจะเบลอแล้ว..ฝีมือทำอาหารของแกก็ยังตกต่ำลงไปมากกกกเลยนะยะ..ไม่ต้องกินแล้วเดี๋ยวฉันทำให้ใหม่”