บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 20 หน้า 4
“เกียรติและศักดิ์ศรีของผม..มันซื้อด้วยเงินไม่ได้ แต่มันต้องใช้เกียรติแลกด้วยเกียรติ ศักดิ์ศรีแลกด้วย ศักดิ์ศรี !!” สาธิตเอ่ยขึ้น
“จะให้ฉันคุกเข่าขอร้องอ้อนวอนงั้นเหรอ ?!!!” จริยามองสาธิตอย่างพยายามอดกลั้นที่สุด
“เปล่า..ผมไม่ได้ต้องการเกียรติและศักดิ์ศรีของคุณหญิง” สาธิตมองยิ้มเยาะ
“อย่าบอกนะว่า...” จริยามองสาธิตอย่างหวั่นกลัวขึ้นมา
“ใครทำผิด คนนั้นก็ต้องรับผิดชอบ!..ถ้าลูกสาวคุณไม่อยากติดคุกก็ใช้สิ่งที่เขาถนัด...มาแลกกับการล้าง ความผิด” สาธิตเอ่ยเสียงเย็นชา เด็ดขาด
“หมายความว่ายังไง?!!” จริยาย้อนถาม
“ไปบอกให้จีราวัจน์..ถ้าไม่อยากให้ผมรื้อคดี..คืนนี้มานอนกับผม!” สาธิตพูดเน้นชัดด้วยเสียงเย็นชา จริยา มองสาธิตอย่างอึ้งๆ ไม่คิดว่าจะได้ยินข้อเสนอนี้จากสาธิต สาธิตเอ่ยจบก็เดินออกไปจากห้อง
“แกได้ยินหมดแล้วใช่ไหมยัยจี?” จริยากำมือถือแน่น แล้วยกมือถือขึ้นมาพูด
จีราวัจน์ที่ยืนถือมือถือแนบหูอยู่นั้น อึ้งไปนาน ความรู้สึกเต็มไปด้วยความไม่เชื่อว่าสาธิตจะพูดอย่างนั้น
ทั้งโกรธ ทั้งเจ็บ สุกี้มองจีราวัจน์อย่างสงสาร
“เห็นแล้วใช่ไหมว่าความดี ความรักที่แกเพ้อเจ้อ..มันไม่มีจริง สุดท้ายนายสาธิตก็ไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่น ..ที่อยากนอนกับแกเพื่อความสนุกและสะใจเท่านั้น..กลับไปหาท่านซะ ขอโทษท่าน..ท่านจะได้ช่วยจัดการทุก อย่างให้แก” จริยาเอ่ยแนะนำก่อนวางสาย
จีราวัจน์ยืนถือมือถือค้างนิ่งไม่ไหวติง ไม่เชื่อว่าสาธิตจะพูดอย่างนั้น ทั้งโกรธ ทั้งเจ็บ
“จี…” สุกี้มองจีสงสาร
“ชีวิตจี..มันก็มีค่าเท่านี้สินะ” จีราวัจน์กดวางสาย พยายามเข้มแข็งให้มากที่สุด
“จี..” สุกี้อึ้งไปเช่นกันพูดอะไรไม่ออกไปด้วย
“จีอยากอยู่คนเดียว” จีราวัจน์ไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าใครอีก จะเดินกลับไปที่รถ สุกี้จะเดินตาม
“จีขอร้อง..ขอให้จีอยู่คนเดียว” จีราวัจน์รีบห้าม รีบเดินกลับไปที่รถทันที สุกี้มองตามด้วยสายตาเจ็บปวด และสงสารจีราวัจน์
จีราวัจน์เข้ามาในรถ ความเจ็บ โกรธ เสียใจทำให้จีราวัจน์เอาหัวตัวเองโขกกับพวงมาลัยอย่างระเบิด อารมณ์ที่มีมาทั้งหมด
“ตื่นๆๆ ตื่นสักที จีราวัจน์ ตื่นจากความฝันบ้าบอสักที ไม่เคยมีใครรักเธอ ทำไม ทำไม ทำไมชีวิตฉันต้อง เจอแบบนี้ ยายจ๋า...ช่วยจีด้วย จีเจ็บ เจ็บเหลือเกิน” จีราวัจน์เอ่ยอย่างเจ็บปวด ตอนนี้ทั้งร่างกายและหัวใจมันชา ไปหมดแล้ว สิ่งเดียวที่ยังมีคือน้ำตาและเสียงสะอื้น