บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 21 หน้า 2

“เอาสิ ฉันไม่กลัวหรอก พี่ชยันต์เป็นคนแฟร์ แค่คุณนอนกับฉันคืนเดียว..เขาไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องนี้ หรอก!” จีราวัจน์ไม่ยอมแพ้
“งั้นลองดูไหม! ..ถ้าพี่ชยันต์เห็นคุณกับผมสร้างเสริมประสบการณ์กันตรงนี้..เขาจะยังรับได้อย่างที่คุณว่า ไหม ?!!” สาธิตโดนพูดยั่วจนโกรธขึ้นอีก ทำท่าจะจูบจีราวัจน์
ทันใดนั้น ชยันต์เปิดประตูด้านที่สาธิตนั่งอย่างแรง เอ่ยเรียกอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ
“ไอ้ธิต!!” จีราวัจน์รีบเลื่อนตัวกลับไปนั่งที่เบาะข้างคนขับ
“แกมานี่!” ชยันต์กระชากคอเสื้อสาธิตออกมาจากรถทันที สุกี้รีบไปเปิดรถอีกฝั่งแล้วพาจีราวัจน์ออกมา
“ฉันถามว่าแกจะทำอะไร!!” ชยันต์กระชากคอเสื้อสาธิตไปโยนสาธิตลงหน้ากระโปรงรถด้านหน้า
“ผมก็แค่มาเคลียร์กับเขา!!” สาธิตเอ่ยตอบ
“เคลียร์เรื่องอะไร? ถ้าเรื่องเปี๊ยก จีไม่เกี่ยว! แกห้ามแตะต้องจี!!”
“ทีผู้หญิงคนอื่นพี่เป็นเดือดเป็นร้อนขนาดนี้ รู้ไหมว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีค่าอะไรคู่ควรกับพี่เลย เขาก็แค่...” สาธิตผลักชยันต์ออก แล้วลุกขึ้นจากกระโปรงรถ เอ่ยบอกกับชยันต์ ทั้งจีราวัจน์และสุกี้ตกใจกลัวว่า สาธิตจะเอา เรื่องข้อตกลงมาป่าวประกาศ
“อย่าพูดถึงจีพล่อยๆ” สุกี้รีบดักคอไว้ จีราวัจน์มองสาธิตแบบไม่ไว้ใจ เหมือนไม่กล้าเชื่อในความเป็น ลูกผู้ชายของเขาอีก
“ถ้าพี่เลือกเขามากกว่าครอบครัวตัวเอง พี่จะต้องเสียใจไปจนตาย” สาธิตเอ่ยเตือนชยันต์
“แกก็เหมือนกัน ถ้ายังลากจีเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก ไปบอกเปี๊ยกได้เลยว่า จนตายเขาก็จะไม่ได้เห็น หน้าฉัน” ชยันต์เอ่ยเสียงเด็ดขาด แล้วหันไปบอกสุกี้
“พี่สุกี้พาจีไป”
“ผมจะเตือนเป็นครั้งสุดท้าย..อย่ายุ่งกับจีอีก! ไม่อย่างนั้น..ผมจะทำทุกอย่างให้คุณเจ็บยิ่งกว่าที่คุณทำกับจี ต่อให้คุณขนทนายมาทั้งสภาเพื่อจับผมเข้าคุก..ผมก็ไม่กลัว..เพราะอะไรรู้ไหม?..เพราะถึงผมเป็นตุ๊ด..ผมก็ยังใจแมนกว่าคุณ! ผมไม่มีวันทำร้ายผู้หญิงด้วยวิธีเลวๆ อย่างที่คุณทำกับจี จำไว้นะ คุณสาธิต..สิ่งที่คุณรู้มันเป็นความจริงแค่ ครึ่งเดียว ถ้าวันนึงคุณรู้ความจริงทั้งหมด..ต่อให้คุณคุกเข่าขอโทษจี มันก็ไม่มีวันชดใช้กับสิ่งที่คุณทำได้ จำไว้!” สุกี้ หันมาบอกเสียงเข้มกับสาธิต
ชยันต์ยืนกันท่าสาธิตเอาไว้ ไม่ให้สาธิตมีโอกาสเข้าใกล้จีราวัจน์ สุกี้พาจีขึ้นรถแล้วขับออกไป ชยันต์มอง สาธิตที่ยังจ้องจีราวัจน์อย่างไม่วางตา แล้วเดินกลับไปที่รถตัวเอง ขณะที่ชยันต์กำลังจะขึ้นรถ แต่สาธิตพุ่งไปยันเปิด ประตูรถชยันต์ไว้ ไม่ให้ชยันตเปิดประตูได้ และจ้องตาชยันต์อย่างเอาเรื่อง
“จำไว้! พี่ทำน้องสาวผมเจ็บเท่าไร ผมจะทำผู้หญิงที่พี่เทิดทูนเจ็บเท่านั้น!”