บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 21 หน้า 5
ที่ห้องสมุด เจตรรีบเดินมาที่เคาน์เตอร์ยืมคืน เพื่อมาดักรอฟังข่าวของดารากา บรรณารักษ์เห็นเจตรก็จำได้ ทันที เอ่ยทักอย่างยิ้มแย้ม
“หนังสือมาคืนแล้วนะคะ” บรรณารักษ์เลื่อนหนังสือเพชรพระอุมา เล่มที่ 17 ที่ยังกองอยู่ที่เคาน์เตอร์เอามา คืนให้
“เขามานานแล้วเหรอครับ” เจตรรีบถามอย่างตื่นเต้น
“ค่ะ แต่กลับไปแล้วนะคะ”
“อ้าว...แล้วเขายืมเล่มใหม่ไปต่อรึยังครับ” เจตรผิดหวังแต่อดถามอย่างมีความหวังไม่ได้ เพราะได้เขียน ข้อความใส่ไว้ในหนังสือเล่มถัดไป จึงหวังว่าดารากาจะได้ข้อความไป
“เปล่าค่ะ มาคืนแล้วก็ไป ไม่เห็นขึ้นไปเอาหนังสือที่ชั้น เสียดายคลาดกันตลอดเวลา” บรรณารักษ์เอ่ยออก ความเห็น
“เขาคงจงใจหนีหน้าผม” เจตรเอ่ยพึมพำออกมา
“จะยืมหนังสือเล่มนี้ต่อเลยไหมคะ?”บรรณารักษ์เอ่ยถามยิ้มๆ
“ครับ”
บรรณารักษ์หันไปคีย์หนังสือ แล้วเอาเล่มที่ 17 นั้นส่งให้เจตร ตลอดเวลาเจตรได้แต่ทำหน้าเศร้า เหงาหงอย
เจตรหยิบหนังสือเดินออกมาอย่างซังกะตาย ขณะที่ถือหนังสืออยู่นั้น จู่ๆ ก็มีกระดาษแผ่นหนึ่งที่สอดไว้ในหนังสือ ตกลงพื้น เจตรแปลกใจหยิบขึ้นมาดู ใกล้ที่กระดาษแผ่นนั้น เป็นใบเสร็จของศูนย์กีฬาทางน้ำ เป็นค่าเช่าเรือใบ พอเจตรเห็นก็เริ่มมีความหวังว่าดารากาอาจจะอยู่ที่นั่นก็ได้ เจตรตื่นเต้น หน้าตาดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที
เวลาต่อมา เจตรขับรถเข้ามาจอดในบึงน้ำขนาดใหญ่ที่เป็นสวนสาธารณะ และยังเป็นศูนย์สำหรับมาเล่น เรือและวินด์เซิร์ฟ ขณะนั้นเป็นเวลาเย็น พระอาทิตย์กำลังจะตก เจตรลงจากรถ เห็นว่ามีคนเล่นเรืออยู่ในบึงขณะนั้น พอสมควร เจตรตื่นเต้นไม่แน่ใจว่าดารากาจะอยู่ในนั้นด้วยไหม
เจตรรีบวิ่งมาที่โรงเก็บเรือ เห็นเจ้าหน้าที่ที่เป็นครูฝึกอยู่ตรงนั้น เจตรรีบดึงเอาใบเสร็จที่มีเลขสมาชิกของ ดารากาอยู่บนนั้นออกมาถาม
“ไม่ทราบว่าวันนี้สมาชิกคนนี้มาที่นี่รึเปล่า” เจตรส่งใบเสร็จให้ ครูฝึกเอาใบเสร็จมาดูเลขประจำตัว แล้วไป เช็คในกระบะที่มีบัตรสมาชิกรวมกันอยู่ในนั้น เจตรตื่นเต้น ลุ้นว่าดารากากำลังเล่นเรืออยู่ขณะนั้นรึเปล่า
เวลาเดียวกัน ดารากาสวมแว่นกันแดดกำลังนั่งชิลอยู่ในเรือ เอนตัว ปล่อยให้เรือแล่นไปตามลม เสียบหูฟัง ฟังเพลงไปด้วย ดารากาแล่นเรือทิ้งห้างออกมาจากคนเล่นเรือคนอื่นๆ ไม่ทันรู้ตัวว่าเจตรกำลังมาตามหา
เจตรแล่นวินด์เซิร์ฟมุ่งไปหาเรือใบที่แล่นอยู่ตรงหน้า เขาพยายามมองหาว่าดารากาอยู่ในเรือลำไหน เจตร ตัดสินใจตะโกนออกไป