บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 6
บทโทรทัศน์ : คนปั้นฝัน
ในห้องทำงานของสุกี้ สุกี้แหกปากใส่แจซซี่อย่างตกใจ “อะไรนะ !! คุณเปรมมี่ยกเลิกคิวจีไปโชว์ตัวเหรอ?!!”
“นั่นยังไม่แซ่บ ถ้าคุณแม่รู้ว่าใครมาแทนน้องจี”
สุกี้มองแจซซี่อย่างรู้ทัน “มันคือคนที่ฉันก็รู้ว่าใครใช่ไหม”
“เยสสสสสสสสสสสสสสสสส”
“แล้วที่อยู่ๆ จีโดนถอด ก็เพราะนังคนที่ฉันก็รู้ว่าเป็นใครใช่ไหม”
“เยสสสสสสสสสสสสสสสสส” สุกี้ไม่รอช้า รีบหยิบกระเป๋าจะเดินออกจากห้องทำงาน แจซซี่รีบถาม “คุณแม่จะไปจัดการคนที่รู้ว่าเป็นใครเหรอคะ”
สุกี้หันมาตอบลากเสียงยาวแบบแจซซี่ “เยสสสสสสสสสสสสสสสสส”
ที่ลานจอดรถ พิมที่เพิ่งโชว์ตัวจากงานอีเวนท์เสร็จรีบเดินมาที่รถ โดยมีลูกน้ำสะพายกระเป๋าพะรุงพะรัง เดินตาม
พิมคุยกับลูกน้ำ “ตกลงงานของพี่เปรมมี่ ..ถอดนังจีแล้วใช่ไหม”
“ข่าววงในแว่วมาเป็นเช่นนั้นค่ะ ตอนนี้พี่อยากเห็นจริงจริ๊งว่านังพี่สุกี้จะทำยังไง”
ทันใดนั้นเอง สุกี้ถือถุงใส่กระดูกไก่เข้ามาหา แล้วเทเศษกระดูกไก่ใส่พิมกับลูกน้ำ
ลูกน้ำโวยวาย “เอากระดูกไก่มาปาใส่คนอื่นทำไมพี่สุกี้”
“ก็เห็นทำตัวเป็นหมา! ก็เลยเอากระดูกมาให้แทะ ปากจะได้ไม่ว่างไปลอบกัดใคร!”
พิมกับลูกน้ำมองสุกี้ พิมตีหน้าใสซื่อ ทำเป็นไม่รู้ว่าสุกี้ พูดเรื่องอะไร “สวัสดีค่ะพี่สุกี้ ..ไม่เจอตั้งนาน ยังไม่ตาย ..เอ้ย สบายดีไหมคะ?”
“อย่างที่เห็น มือ..เท้ายังอยู่ครบ รอตบชะนีปากดีได้ทุกเมื่อ”
“แต่น้ำว่า อายุอย่างพี่สุกี้ เก็บแรงไว้แทะแง่งขิงกินแก้ท้องอืดดีกว่านะคะ” ลูกน้ำหัวเราะคิกคัก
“ก่อนฉันแทะแง่งขิง ฉันจะกระทืบแกให้เละเป็นปลิงเลย !” สุกี้ดันหัวลูกน้ำ จนลูกน้ำหงายเงิบออกไป แล้วสุกี้เดินเข้าไปหาพิม “ไงจ๊ะ .. สำเหนียกตัวเองว่าเส้นทางในวงการกำลังจะตก เลยใช้วิธีสกปรกหางานงั้นเหรอ”
“พี่สุกี้พูดเรื่องอะไรคะ พิมไม่เห็นรู้เรื่องเลย เราไปงานพี่ต้อกันเถอะพี่ลูกน้ำ”
สุกี้ยื่นขาไปขวางหน้าพิม “ไม่ต้องไปให้เสียเวลาหรอกจ้ะ งานคุณต้อ ยกเลิกหล่อนแล้ว”
“อะไรนะ !!!” พิมหันขวับมามองสุกี้อย่างเอาเรื่อง
สุกี้แกล้งตีหน้าซื่อใส่พิมบ้าง “อย่ามามองพี่อย่างนั้น พี่ไม่รู้เรื่องอะไร แล้วแกล้งหยิบมือถือโทรหาแจซซี่ เอ่ยลอยๆฮัลโหลแจซซี่ ..เด็กเราไปเสียบงานของคุณต้อเรียบร้อยแล้ว ใช่ไหม”
พิมเอาเรื่องสุกี้ “พี่ทำอย่างนี้ได้ยังไง!!”