บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 9 หน้า 5
“เจ้าวุฒิ วางรูปลงเลยนะ” ทรงพลรีบดึงรูปจากมือไอ้วุฒิ “นี่มันรูปงานโฆษณาสปาที่โรงแรมเรากำลังจะเปิด ทีมงานเขาส่งมาให้เลือก”
“ใครอ่ะพี่ สวยเชียว”
“นางแบบ..ชั้นไม่รู้จักหรอก” นมน้อยมองอย่างสงสัย ทรงพลเห็นก็รีบเปลี่ยนเรื่อง
“เราไปกินข้าวที่ห้องโน้นกันดีกว่าครับ เดี๋ยวผมให้เลขาช่วยจัดใส่จานให้”
“ค่ะ”
“ถือตระกร้าตามมาสิเจ้าวุฒิ” ทรงพลเดินออกไป ทรงวุฒิถือตระกร้าปิ่นโตตามไป นมน้อยใช้จังหวะนั้นแอบหยิบรูปดาวนิลหนึ่งรูปแล้วซ่อนไว้ใต้เสื้อก่อนเดินตามออกไป
บ้านทรงพล นมน้อยวางรูปลงตรงหน้ากล้วยกับอ้อย “หามาซิว่านี่ใคร”
อ้อยหยิบขึ้นมาดู “ใครอ่ะคะคุณนม”
“เอ้า ก็ชั้นบอกอยู่เมื่อกี้ว่าให้ไปหาว่าเขาเป็นใคร ยังจะมาถามกลับอีก”
“แล้วเขาเป็นใครคะ” นมน้อยหันมาส่งสายตาดุ “คุณนมถึงให้ต้องไปหาว่าเขาเป็นใครน่ะค่ะ”
“ก็คุณพลน่ะสิ มองรูปแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พอคุณวุฒิถามว่าเป็นใคร ก็ทำท่ามีพิรุธ”
อ้อยดูรูป “หนูไม่คุ้นหน้าเลย ไม่น่าใช่ดารา นางแบบก็ไม่เคยเห็น หรือว่าจะเป็นแฟนใหม่คุณพล!”
นมน้อยหันขวับมามองตาเขียว อ้อยรู้ตัวรีบปิดปากตัวเอง กล้วยก็ปิดปากอ้อย
“เดี๋ยวพวกหนูไปเปิดหนังสือดาราดูให้นะคะ ไปเร็วสินังอ้อย”
กล้วย อ้อยรีบออกไป นมน้อยมองตามอย่างไม่สบอารมณ์
ร้านตัดเสื้อคุณนายติ๊ด ผึ้งเอาผ้าวางให้ที่โต๊ะดาวนิลพร้อมแบบ ดาวนิลที่ยังตัดเสื้อในมือไม่เสร็จถามด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจนัก “อะไรกัน ตัวนี้ชั้นยังตัดไม่เสร็จเลย”
“ก็ลูกค้าจะเอา งานด่วนด้วยคุณนายสั่งมา”
“เอะอะก็งานด่วน ไม่เห็นใจคนทำบ้างหรือไง ค่าแรงก็ให้เท่าเดิม”
ผึ้งทำมือห้าม “อ๊ะๆ จะโวย ก็ไปโวยกับคุณนายเอาเอง”
ผึ้งหน้าเชิดเดินออกไป ดาวนิลมองตามอย่างไม่พอใจ ดาวนิลทำท่าคิดก่อนหยิบมือถือขึ้นมากดโทร
หลิวหลิวกำลังเดินเข้าบริษัท เสียงมือถือดัง หลิวๆมองหน้าจอแล้วทำสีหน้ารำคาญ
“โทรมาทำไมเนี่ย... ว่าไงคะ พี่โอนเงินเข้าบัญชีตามที่น้องบอกแล้วนี่คะ”