บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 12
บทประพันธ์ อนัญจนาบทโทรทัศน์ สาวิตา
ริมสระน้ำ บ้านคุณทรงพล ทรงพลนั่งอยู่คนเดียวที่ริมสระน้ำในมือมีแก้วไวน์ เทวัญเดินออกมาจากในบ้าน
“ยังไม่ไปนอนอีกเหรอ คุณจิก็กลับไปแล้วนี่”
“ผมนอนไม่หลับ”
“มีอะไรต้องคิดมากขนาดนั้นเลยเหรอ ตกลงว่าแกกับเขาจะกลับมาคบกัน?”
“ผมไม่ได้รักจิแล้ว”
“งั้นมีอะไรต้องคิดอีกล่ะ”
“แต่ผมไม่กล้าทิ้งเขาตอนนี้”
ทรงพลนึกถึงสิ่งที่จิดาภาพูดกับเขา
“จิรู้ว่าพลไม่รักจิแล้ว แต่พลอย่าเพิ่งทิ้งจิไปตอนนี้เลยนะคะ จิต้องการเพื่อน”
“แต่ว่าจิ...”
“นะคะพล จิแค่ขอเวลาแป๊บเดียวให้จิพอทำใจได้ พลสงสารจิเถอะนะ”
ปัจจุบัน ทรงพลบอกเทวัญ “ผมใจร้ายกับเขาขนาดนั้นไม่ได้ ผมทำไม่ได้จริงๆ”
กองถ่ายละคร ดาวนิลกำลังรอเข้าฉากและกำลังพยายามท่องบทในมือ หลิวหลิววิ่งเข้ามา
“ข่าวดีค่ะคุณน้อง ละครเรื่องแรกที่น้องดาวนิลเล่นได้คิวออนแอร์อาทิตย์หน้าแล้วนะคะ”
ดาวนิลท่องบท “เหรอคะ”
“อะไรกันคะ ไม่ตื่นเต้นหน่อยเหรอ น้องอาจจะดังขึ้นมาจากซีนเปิดอันนั้นก็ได้นะคะ”
“ค่ะพี่”
“ถ้ามีข่าวเม้าว่าออกเดทกับไฮโซหนุ่มสุดฮอตเพิ่มซะหน่อยล่ะก็ คงดังแบบฉุดไม่อยู่”
ดาวนิลหงุดหงิด “พี่หลิวหลิวคะ!หนูยังจำบทที่จะถ่ายซีนหน้าไม่ได้เลย พี่ช่วยหยุดพูดได้ไหมคะ”
“แล้วเมื่อคืนมัวแต่ทำอะไรล่ะคะทำไมไม่ท่องบท หรือว่ามัวแต่คุยกับคุณทรงพล”
ดาวนิลเสียงดุ “พี่หลิวหลิว!”