บทละครโทรทัศน์ ศรีอโยธยา ตอนที่ 9 หน้า 4

กองถ่ายภาพยนตร์ ปัจจุบัน วายุในบทของเส็ง มีคราบเลือดเปื้อนตัวและใบหน้าคุกเข่าอยู่หน้าดาราที่แสดงเป็นพระเจ้าตาก วายุน้ำตาไหลด้วยความแค้น

วายุ : กองทัพศัตรูได้คร่าชีวิตชาวบ้านทั้งเด็ก ทั้งผู้หญิงและคนเฒ่าคนแก่อย่างโหดร้ายทารุณที่สุด แล้วเอาศพไปทิ้งลงในแม่น้ำ เท่านั้นยังไม่พอ พวกข้าศึกยังเผาบ้านเผาเรือนราษฎรที่อยู่ภายนอกพระนครจนเสียสิ้น ไม่มีเรือนใดคงเหลืออยู่อีกเลยขอรับ และตอนนี้ ทัพพระเจ้าอังวะก็เข้าล้อมกรุงศรีอยุธยาไว้โดยรอบแล้วขอรับ

ม.ล.พวงแก้วนั่งน้ำตาไหลพรากอยู่ข้างๆ ดร.อาคม ในเต้นท์ซึ่งผู้กำกับการแสดงและทีมงานนั่งอยู่ที่หน้าจอมอนิเตอร์

ผู้กำกับ : คัท

ผู้ช่วยผู้กำกับ : การถ่ายทำวันนี้เสร็จแล้วนะครับ ขอบคุณทุกฝ่าย พบกันพรุ่งนี้ครับ

ม.ล.พวงแก้วเดินตรงไปหาวายุ

ม.ล.พวงแก้ว : วายุจ๋า Your acting is so impressive. ดีเหลือเกิน it’s so real, so natural มัน touch น้ามากเหลือเกิน วายุทำได้ไงจ๊ะเนี่ย เก่งมากเลยจ้ะ

ดร.อาคม : วายุ พี่ขนลุกตลอดทั้งฉากที่วายุเล่นเลยนะ เล่นดีจริงๆ วายุ วายุเล่นยังกับเคยเห็นภาพอดีตพวกนั้น

วายุ : ผมเคยเห็นภาพนั้นมาแล้วครับ

ม.ล.พวงแก้ว : เห็นได้ยังไงจ๊ะ วายุ

วายุ : ผมฝันเห็นเมื่อคืนนี้ครับ

ม.ล.พวงแก้ว : นั่นแหละ สิ่งที่น้าฝันเห็นเมื่อคืน ทุกภาพที่หนูพูดในฉาก

วายุ : แปลกมาก

ม.ล.พวงแก้ว : แปลกแต่จริงจ้ะ วายุ

คุณทองด้วง คุณบุนนาค เฝ้ามองความเคลื่อนไหวของทัพพม่าด้วยความระแวดระวัง

ตำหนักสมเด็จพระพันวัสสา พระกำนัลนารีสังข์เข้ามาในบริเวณพระตำหนัก

กำนัลนารีสังข์ : เจ้าข้าเอ๊ย เจ้าข้าเอ๊ย พระเจ้ากรุงอังวะเสด็จถึงกรุงศรีอยุธยาแล้วเจ้าข้า พระเจ้ากรุงอังวะเสด็จถึงกรุงศรีอยุธยาแล้วเจ้าข้า ดูดู๋ แม่นางข้าหลวง ทั้งหลาย มามัวนั่งมัวเฉยอยู่ได้กระไร จงรีบไปหายาหอมยาดมมาเยียวยาคุณท้าวนางของข้าซะเดี๋ยวนี้ ดูซิ หน้าท่านซีดหน้าท่านเซียว กลัวข้าศึกจนตัวสั่นงันงกเป็นนางคางคกตกรังมดแดง หมดเรี่ยวหมดแรงจนจะหมดลมหายใจอยู่ ณ บัดเดี๋ยวนี้แล้ว อุ๊ยตาย อย่าเพิ่งมรณะมรณาเลยนะเจ้าคะ เพราะว่าจะไม่มีใครหน้าไหนจะกล้าอุ้มศพท่านออกไปที่ประตูผีไปทิ้งให้แร้งให้กามันกินนะเจ้าคะ