บทละครโทรทัศน์ ศรีอโยธยา ตอนที่ 20 (อวสาน ภาค1) หน้า 3
พระเจ้ามังรอก : มังระ...พี่คงจะมีชีวิตอยู่ อีกไม่กี่ราตรี ขอให้เจ้าจงตั้งพระทัยและเตรียมพระทัยให้เข้มแข็ง เพื่อเสด็จเสวยราชย์เป็นมหาราชาพระองค์ใหม่แห่งแผ่นดิน ในชาตินี้ พี่ไม่เคยขออะไรจากเจ้าเลย ก่อนที่พี่จะจากโลกนี้ไป พี่อยากจะขอเจ้าแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น และขอให้เจ้าสัญญากับพี่ว่าเจ้าจะปฏิบัติตามคำขอของพี่ สัญญานะ มังระ
เจ้าฟ้ามังระ : น้องสัญญาพะย่ะค่ะ มหาราชา
พระเจ้ามังรอก : พี่ขอให้น้องจงอโหสิกรรมให้แก่ศรีอโยธยา มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่เจ้าจะยึดติดกับความแค้น เพราะความแค้นนั้น มันจะเป็นเปลวเพลิงที่จะเผาผลาญดวงวิญญาณของเจ้า และมันจะหวนกลับมาเผาผลาญแผ่นดินของเจ้าจนไม่หลงเหลือคุณความดีอีกต่อไป ถ้าเจ้ารักแผ่นดิน รักพระบิดา จงอโหสิกรรมแก่ศรีอโยธยา
เจ้าฟ้ามังระไม่รับสั่งตอบ เปลวเทียนดับวูบลง
พระตำหนักกรมพระราชวังบวรสถานมงคล พระราชวังจันทรเกษม พระพิมานฯ เดินเข้ามายังท้องพระโรง เห็นกรมพระราชวังบวรฯ กำลังทรงพระอักษรอยู่ พระพิมานฯ คลานเข้ามาถวายบังคม
สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ : กลับดึกจริง พิมาน
พระพิมานฯ : ข้าพุทธเจ้าคิดว่าทรงพระบรรทมไปเสียแล้วพะย่ะค่ะ
กรมพระราชวังบวรฯ : ใครจะหลับลงได้ล่ะ พิมาน ว่ายังไงพิมาน...พบนางไหม
พระพิมานฯ : นางมิได้ไปทำบุญพะย่ะค่ะ เพราะนางต้องตามเสด็จองค์สมเด็จพระพันวัสสาเสด็จไปทรงบำเพ็ญพระราชกุศลที่วัดพระศรีสรรเพชญ์ นางจึงให้คุณทองหยิบ หลานชายของนาง และลูกจันทน์ บ่าวคนสนิท ไปทำบุญที่วัดธรรมารามแทนนาง...แต่โชคดีพะย่ะค่ะ ที่ลูกจันทน์เข้านอกออกในตำหนักองค์สมเด็จพระพันวัสสาเป็นประจำ ข้าพุทธเจ้าจึงฝากเพลงยาวให้ลูกจันทน์นำส่งให้ถึงมือนาง โดยกำชับว่าห้ามแพร่งพรายเรื่องนี้แก่ผู้ใดโดยเด็ดขาด ข้าพุทธเจ้าจึงต้องพาลูกจันทน์กับคุณทองหยิบไปเลี้ยงขนมนมเนยเป็นค่าปิดปาก แล้วพาไปส่งจนกลับถึงเรือนเจ้าพระยาพิชัย ด้วยเหตุนี้ข้าพุทธเจ้าจึงกลับมาเข้าเฝ้าล่าช้าถึงเพียงนี้ ค่าที่ท่านอาจารย์ชวนให้รับสำรับกับข้าวมื้อค่ำ ร่วมกับท่านอาจารย์และคุณหลวงไกรพะย่ะค่ะ
กรมพระราชวังบวรฯ : ดีจริงพิมาน ผูกมิตรสนิทกับญาติพี่น้องนางเอาไว้ จะเป็นคุณมากกว่าโทษ
พระพิมานฯ : ข้าพุทธเจ้าคิดว่าไม่เกินสามวัน เพลงยาวจะต้องส่งถึงมือนางพะย่ะค่ะ
กรมพระราชวังบวรฯ : พิมาน ฉันไม่รู้จะขอบใจพิมานอย่างไรดี พ่อพิมานเพื่อนรัก เอ แต่ความจริง แล้ว ฉันก็น่าจะไปเยี่ยมท่านอาจารย์ที่เรือนบ้างสักครั้งสองครั้ง. ดีไหม พิมาน
พระพิมานฯ : ดีทีเดียวพะย่ะค่ะ เพราะท่านอาจารย์เองก็พูดว่ามีความปรารถนาที่จะทูลเชิญเสด็จไปเสวยพระกระยาหารที่เรือนสักครั้งพะย่ะค่ะ