บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 16
บทประพันธ์ วาสนา บทโทรทัศน์ คนเขียนเงา
เกียรติศักดิ์จ้องสัญญาก่อนแต่งงานด้วยความเครียด เขาลังเลจะเซ็นหรือไม่เซ็น เขาแค้นมองแม้นเทพ ไม่ต่างจากปฐวีที่มองพ่อด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
“รีบๆเข้า ฉันมีเวลาไม่มาก ต้องรีบไปที่งาน จะได้ทำตัวถูกว่าควรจะไปต้อนรับ หรือไปเชิญให้แขกกลับ”
ทันใดนั้น ปฐวีลุกขึ้นหยิบสัญญาขว้างลงพื้นกระจาย
“หญิงวี ทำแบบนี้ทำไม!!”
“จะไม่ยอมเสียอะไรเลยใช่มั้ยเพคะ ทั้งๆที่หญิงยอมแต่งงานเพื่อใช้หนี้ที่หญิงไม่ได้ก่อให้แล้ว แต่ท่านพ่อกลับคิดถึงแต่ตัวเอง เห็นแก่ตัว!”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
“ไม่หยุดเพคะ! หญิงจะไม่แต่งงาน แล้วท่านพ่อก็ต้องแสดงความรับผิดชอบเอาเอง!!!”
ประคองแอบสะใจปฐวีจ้องหน้าแม้นเทพอย่างแข็งกร้าว
“หญิงจะคอยดู ว่าคราวนี้ ท่านพ่อจะทรงหาทางออกยังไง จะเดินเอาปี๊บคลุมหัว หรือว่าจะแทรกแผ่นดินหนี!!”
“นังลูกเลว!”
“เพราะท่านพ่อทำให้หญิงต้องเลว!”
แม้นเทพจะตบปฐวี ณรังค์เข้าห้าม“อย่ากระหม่อม!”
“แกไม่ต้องยุ่ง!”
เกียรติศักดิ์เอาตัวกันปฐวีไว้ แม้นเทพชี้หน้าด่าปฐวี
“คนที่จะต้องเอาปี๊บคลุมหัวหรือแทรกแผ่นดินหนีคือพวกแก ไม่ใช่ฉัน!คนทั้งบ้านทั้งเมืองจะนินทาใคร ถ้าไม่ใช่แกกับมัน! ฉันไม่ใช่คนที่เสียหาย แต่เป็นพวกแก!”
“หญิงเสียหาย ก็อย่าคิดว่าท่านพ่อจะรอด งานนี้ ถ้าจะพัง ก็พังกันทั้งหมดนั่นล่ะ!”
ปฐวีเดินออกไป ทุกคนงงและตกใจ
เกียรติศักดิ์เรียกปฐวีไว้ “คุณหญิง!!!”
แม้นเทพทรุดอาการกำเริบ ณรังค์กับประคองเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วง
“ฝ่าบาท...หายพระทัยเข้าลึกๆนะเพคะ อย่าทรงเครียดมาก”
“ใครไม่เครียดเพราะนังลูกบ้านั่น ก็บ้าแล้ว!!”
แม้นเทพหันมาบอกเกียรติ “จะทำอะไรก็รีบทำ!!!”
เกียรติศักดิ์มองสัญญาที่กองอยู่กับพื้นเพราะปฐวีอาลาะวาดปาทิ้งไว้ เขาครุ่นคิดหาทางแก้ไขและอยากแต่งกับปฐวีจึงยอมเซ็นสัญญา
“ยังไงงานแต่งงานก็ต้องเกิดขึ้นกระหม่อม”
“มั่นใจเหรอ ว่าจะเปลี่ยนใจหญิงวีได้”
“เจอกันที่งานกระหม่อม”