บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 16 หน้า 5
“ฝ่าบาททรงมาช้า กระหม่อมแอบหวั่นใจ กลัวจะประชวรในวันแต่งงานของลูกสาว แล้วมาไม่ได้”
“ต่อให้ผมเจ็บเจียนตาย ก็ต้องมา”
“ทรงรักคุณหญิงมากนะกระหม่อม”
“รักก็รักนะ แต่อยากมาดูแลความเรียบร้อยด้วย กลัวจะเกิดความวุ่นวาย”
“จะวุ่นวายได้ยังไงกระหม่อม ทุกอย่างจัดโดยมืออาชีพ แขกก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนสำคัญในแวดวงธุรกิจของผม และชนชั้นสูง พระญาติของฝ่าบาท”
“ฝ่ายของฉัน ไม่เท่าไหร่ รู้ๆกันอยู่ว่าใครเป็นยังไง แต่พวกอื่น ฉันไม่มั่นใจ ว่าจะมากันแค่ที่เป็นคน หรือมีพวกเห็บหมัด อีแร้งปะปนเข้ามาด้วยหรือเปล่า กลัวว่างานแต่งงานจะกลายเป็นการแสดงละครสัตว์”
กำธรหน้าเจื่อนแต่หัวเราะกลบเกลื่อน
“ฝ่าบาททรงมีอารมณ์ขัน ฮ่าๆๆๆๆ”
“ฉันหมายความอย่างนั้นจริงๆ”
กำธรหน้าชารอบสอง จังหวะนั้นท่านหญิงแต้วเดินเข้ามาหาแม้นเทพ
“ชาย...ท่านหญิงป้าเสด็จ”
“ครับ พี่หญิง”
แม้นเทพเดินตามท่านหญิงแต้วโดยไม่รักษามารยาทใดๆ กำธรโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้
ณรังค์เดินมาหาสุนันทา ยิ่งยศและอ๋อง
“สวัสดีครับ”
“งานเรียบร้อยดีนะคะ”
“ครับ คุณวิเชียรช่วยดูแลให้ทุกอย่าง ทั้งการตกแต่ง อาหารและพิธีการ”
อ๋องถามขึ้น “เรื่องอุบัติเหตุ ไปถึงไหนแล้ว ณะ”
“ทะเบียนรถเป็นทะเบียนสวม หายเข้ากลีบเมฆทั้งคนทั้งรถ”
ยิ่งยศแปลกใจ “น่าแปลก และบังเอิญเกินไป ที่จะเจอรถแบบนั้นชน”
“แต่ตำรวจก็ยังตามสืบและค้นหาอยู่ครับ”
“แจ้งฉันเป็นระยะนะคุณณรังค์”
“ครับ”
ยิ่งยศเหลือบเห็นกำธรเดินหน้าเครียดไปคุยกับเพื่อนนักธุรกิจอีกมุมหนึ่ง
“เดี๋ยวผมมา”
ยิ่งยศเดินมาหากำธรอย่างหาเรื่องคุย
“สวัสดีครับเสี่ย”
กำธรทักกลับตามมารยาท “อ้าว คุณยิ่งยศ มาด้วยเรอะ โอะ..ลืมไป หุ้นส่วนท่านชายแม้นเทพนี่นะ ต้องได้รับเชิญอยู่แล้ว ถึงจะไม่ใช่ญาติโกโหติกาหรือเพื่อน”
ยิ่งยศไม่พอใจแต่กลบเกลื่อนคุยตามมารยาท
“ก็รักษามารยาททางสังคมกันไป ของผมถือว่าเกี่ยวข้องกับจงสวัสดิ์ในเชิงธุรกิจ ไม่เหมือนเสี่ย กำลังจะดองเป็นพระญาติ ยินดีด้วยนะครับ”
“ขอบคุณ”