บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 12
บทประพันธ์ วาสนา บทโทรทัศน์ คนเขียนเงา
แม้นเทพแทรกกลางวงนักข่าว ปฐวีเดาไม่ถูกว่าแม้นเทพจะทำอะไร แต่ยิ้มกลบเกลื่อนกับนักข่าวละมุล เดินเข้าไปใกล้กลุ่มของนักข่าว เพื่อจะฟังได้ถนัดสวัสดิ์หลบคุยโทรศัพท์อยู่ ครู่หนึ่งสวัสดิ์ออกมาจากหลังเสา เดินมาสมทบกับละมุล
“คุณไปทำอะไรตรงนั้น”
“พอดี มีสายเข้าครับ เลยหามุมเงียบๆคุย”
“ฉันขอ....ดูท่านชายให้สัมภาษณ์นักข่าวแป๊บนึงนะคะ”
สวัสดิ์มองละมุลอย่างเห็นใจ “ได้ครับ”
ทั้งคู่มองไปที่กลุ่มนักข่าวที่รุมสัมภาษณ์แม้นเทพอยู่
นักข่าวคนที่ 1ถามขึ้น“ไม่คิดว่าจะได้เจอท่านชายแม้นเทพที่นี่ด้วยนะเพคะ”
“บังเอิญมาทำธุระที่นี่ นี่คงจะมาสัมภาษณ์เรื่องที่เป็นข่าวอยู่สินะ”
“ใช่เพคะ”
“เรื่องเหลวไหลทั้งเพ ไอ้พวกนั่งเทียนเขียนข่าวให้คนอื่นเสียหาย จะฟ้องให้หมด รวมถึงไอ้คนปล่อยรูปนั่นด้วย”
แม้นเทพมองลูกสาว รู้ดีว่าเป็นฝีมือของปฐวี ส่วนปฐวีแสร้งทำไม่รู้ไม่ชี้
นักข่าวคนที่ 1 ถามต่อ “ท่านชายกำลังจะปฏิเสธว่ามันไม่เป็นความจริงเหรอเพคะ”
“ผมมีลูกสาวคนเดียวคือหญิงปฐวี ไอ้ที่บอกว่าลูกกับหลานรักมั่วกันเอง ทุเรศ ผมไม่มีทางปล่อยให้เรื่องเน่าๆแบบนั้นเกิดขึ้นในบ้านตัวเองแน่”
นักข่าวคนที่ 2 รีบถามเสริม “แต่ใครๆก็พูดกันว่า คุณละมุลคือลูกสาวอีกคนของฝ่าบาทที่เกิดกับคนใช้ในบ้าน”
แม้นเทพเริ่มไม่พอใจ “ถ้าคุณยังไม่หยุดพูดเรื่องนี้ ผมจะฟ้องคุณด้วยอีกคน มาจากเล่มไหน ช่องไหน จะเอาให้เจ๊งกันทั้งยวง!ดูบัตรประจำตัวซิ!”
นักข่าวจ๋อย “เอ่อ...”
ละมุลหน้าเสีย สวัสดิ์มองละมุลอย่างเห็นใจ
ปฐวียิ้มสะใจที่แม้นเทพหัวเสีย หลังจากถูกนักข่าวรุม
“ละมุลมันเป็นลูกคนใช้ที่เกิดกับคนสวน พ่อมันตายไปตั้งนานแล้ว ผมสงสาร เพราะเห็นมันมาตั้งแต่คลอด เลยรับอุปการะส่งเสียให้เรียนจนมีงานมีการทำ”
นักข่าวคนที่ 1 ถามต่อ “ฝ่าบาทกล้าตรวจดีเอ็นเอ เพื่อพิสูจน์ว่าไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับคุณละมุลมั้ยเพคะ เพื่อตอบข้อสงสัยของสังคม”
แม้นเทพฉุนหนัก “สังคมไม่ใช่พ่อใช่แม่ ทำไมผมต้องตอบให้มันหายสงสัย อยากจะสงสัยอะไรก็สงสัยไป เฮ้ย! ผมไม่แคร์”
นักข่าวคนที่ 3 ถามขึ้นบ้าง “แต่เราต้องอยู่ในสังคม ไม่แคร์ก็คงอยู่ลำบาก”
“ผมลำบากอะไร ผมอยู่สบายดี เฮ้ย! ผมว่าพวกคุณเอาเวลาไปทำข่าวที่มันมีประโยชน์กับสังคมห่าเหวของคุณดีกว่าเรื่องในบ้านของผมนะ”
นักข่าวคนที่ 1รีบแจง “เรานำเสนอเรื่องที่คนอ่านของเราสนใจนะเพคะ”
แม้นเทพพยายามระงับอารมณ์สุนันทายิ้มเมื่อเห็นแม้นเทพโดนซัก
“หึ...เจอแร้งลงซะไปไม่เป็นเลย ความจริงก็คือความจริง ใครจะไปเชื่อ ดูซิ...จะแถไปทางไหน”