บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 2
บทประพันธ์ โดย วาสนาบทโทรทัศน์ โดย คนเขียนเงา
สิริกันยามองปฐวีอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เพราะเซมาล้มใส่ก่อนจนไวน์หกรดเสื้อ แต่กลับโดนสั่งให้กราบเท้า
“แล้วทำไมฉันจะต้องทำ ในเมื่อฉันไม่ใช่คนผิด ถ้าจะผิดก็ผิดตรงที่ดันมายืนตรงนี้ ตอนที่คุณเซล้มมาพอดี”
ปฐวีโกรธ “อย่ามาปากดีใส่ฉัน เธอมันก็แค่พนักงานเสิริ์ฟ อย่ามาสะเออะต่อปากต่อคำกับคนอย่างฉันม.ร.ว หญิง ปฐวี จงสวัสดิ์”
“แล้วยังไงคะ คนที่มีศักดิ์ ทำผิดแล้วยอมรับผิดไม่เป็นเหรอคะ มันจะทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงวงศ์ตระกูลอย่างนั้นเหรอคะ ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันเป็นคนธรรมดา ๆแบบนี้ดีแล้ว”
สิริกันยาย้อน ปฐวีโกรธจัดที่อีกฝ่ายไม่ยอมอ่อนข้อให้ สุนันทายืนมองอยู่ถึงกับอึ้งในความกล้าต่อปากต่อคำของสิริกันยาแบบไม่กลัวปฐวีแม้แต่น้อย นกเห็นท่าสถานการณ์ไม่ดี รีบเข้ามาเคลียร์
“เอ่อ ..ดิฉันจะรับผิดชอบเรื่องนี้เองค่ะ ดิฉันจะชดใช้ค่าเสียหายให้เองค่ะ”
ปัฐวีตวาด “หน้าอย่างแก มีปัญญาจะมาชดใช้ค่าเสียหายด้วยเหรอ ฉันไม่ยอมให้เรื่องจบง่าย ๆ แน่ ฉันจะบอกให้เจ้าของงานไล่พวกแกออกไปให้หมด”
นกหน้าซีดสิริกันยายืดอกรับไว้คนเดียว “ไม่ต้อง! เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างคุณกับฉัน คนอื่นไม่เกี่ยว”
สิริกันยาถอดผ้ากันเปื้อน และยืนยันกับนกว่าจะจ่ายค่าเสียหายเอง
“ป้านกคะ หนูจะรับผิดชอบเรื่องนี้เอง หนูลาออก วันนี้ป้าไม่ต้องจ่ายค่าจ้างให้หนูก็ได้ค่ะ”
ปฐวียิ้มสะใจ “ก็แค่นั้น…ทำเป็นจองหอง”
“อ้อ ..จะบอกให้อะไรให้อย่างนะคะ คำนำหน้าชื่อยาวๆ ของคุณน่ะ มันจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย ถ้าไม่รู้ว่า ถูก ผิด ชั่ว ดี มันต่างกันยังไง”
สิริกันยาด่าปฐวีแบบผู้ดีก่อนจะเดินออกไป เล่นเอาอีกฝ่ายอยากจะกรี๊ด สุนันทายืนยิ้มสะใจในความกล้าของสิริกันยาที่ต่อกรกับปฐวี
สาวเสิร์ฟอย่างสิริกันยายอมไม่เอาค่าจ้าง วิ่งเข้าไปล้างคราบเสื้อที่เปื้อนไวน์ในห้องน้ำอย่างอารมณ์เสีย สุนันทายืนล้างมืออยู่ข้างๆ ถึงกับเอ่ยชมในความกล้า
“เธอนี่ใจกล้าดีนะ กล้าไปต่อปากต่อคำกับคนอย่างนั้น”
“แต่ดิฉันไม่ได้ทำอะไรผิด จะให้ขอโทษทั้ง ๆ ที่ไม่ผิด ทำไม่ได้จริงๆ ค่ะ”
“เอาเป็นว่าฉันประทับใจในสิ่งเธอทำนะ คนที่ยืนอยู่ข้างความถูกต้องถ้ามีคนแบบเธอมากๆ ฉันเชื่อว่าสังคมจะน่าอยู่ขึ้น”
“ขอบคุณค่ะ อย่างน้อยก็ยังมีคนคิดแบบนี้อยู่บ้าง”