บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 8 หน้า 2
ในระหว่างอัดรายการเทปของชยากร ชยากรกำลังนั่งให้สัมภาษณ์อยู่ในฉากกับพิธีกรชื่อดัง
“หล่อเลือกได้ขนาดนี้ คุณชยากรมองการแต่งงานเป็นยังไง หวงความโสดอย่างผู้ชายส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้ไหมคะ”
ระหว่างที่ชยากรให้คำตอบบนเวที มิรันตรีกำลังโทรหาศตวรรษอยู่หลังกล้องเพราะรู้ว่าถ้าอัดรายการจบแล้วยังไม่รู้ว่าศตวรรษพักอยู่ที่โรงแรมไหนในเชียงราย ชยากรจะลงมาหักคอเธอแน่
“ได้ยินคำตอบแบบนี้ สาวๆ คงใจชื้นขึ้นมาหน่อย เดี๋ยวพักกันซักครู่แล้วกลับมาดูว่าหนุ่มโสดในฝันคนนี้บริหารชีวิตยังไงถึงได้ประสบความสำเร็จได้รวดเร็วขนาดนี้”
มิรันตรีสยองทันทีเมื่อได้ยินคิวปิดเบรค ยิ่งเมื่อมองไปบนเวทีแล้วเห็นชยากรมองมาที่เธอ มิรันตรีก็รีบรัวกดโทรอีก
มือถือของศตวรรษที่วางไว้เบาะข้างๆ ที่หน้าจอเห็นเป็นชื่อมิรันตรีโทรมา แต่เพราะศตวรรษปิดเสียงไว้จึงไม่ได้ยิน
ศตวรรษกำลังขับรถมาในหุบเขาที่ค่อนข้างร่มรื่น โดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่ากำลังมีรถของอนุศนิยาขับตามมา
ในรถของอนุศนิยา หญิงสาวนั่งอยู่เบาะหลังแล้วจับตามองไปที่รถของศตวรรษ “ตามไปเรื่อยๆ จนกว่าเขาจะจอด”
ระหว่างพักเบรกจากการถ่ายทำ ชยากรออกจากฉากมากดดันมิรันตรี “รู้รึยังว่าไอ้หมอคนนั้นมันพักที่เดียวกับนุศรึเปล่า”
“คุณวรรษยังไม่รับสายมิเลย”
“ก็หาวิธีอื่นสิ เป็นนักข่าวประสาอะไร เรื่องแค่นี้ก็ไม่มีปัญญาสืบ”
มิรันตรีสะดุ้งที่ถูกชยากรวีนใส่ แต่พอมีทีมงานผ่านมา ชยากรก็เก๊กหน้าได้เนี้ยบมาก มิรันตรีเอือมระอาที่ชยากรเอาแต่อารมณ์ร้ายใส่เธอคนเดียว
ศตวรรษจอดรถแล้วเดินเข้าไปในอาคารพร้อมกับอาจารย์ที่มารับ รถของอนุศนิยาเพิ่งขับตามมาจอดตอนที่เห็นหลังศตวรรษเดินเข้าไปไวๆ อนุศนิยารีบลงมาจากรถ “มิสเตอร์ทาเคดะมาทำอะไรที่นี่”
ชยากรถ่ายรายการจบแล้วก็ออกมาที่ห้องแต่งตัว เขาพยายามกระชากเนคไทออกด้วยความหงุดหงิด “จนป่านนี้ยังไม่ได้เรื่อง ถ้าไม่ต้องมาถ่ายรายการบ้านี่ ป่านนี้ฉันตามนุศไปถึงเชียงรายนู่นแล้ว”
มิรันตรีพยายามจะเอาใจชยากรให้อารมณ์เย็นลง เลยช่วยเข้าไปถอดเนคไทให้ “ใจเย็นๆ ก็ได้ ทำยังกะนุศถูกพรากผู้เยาว์ ต่อให้เขาสองคนไปเจอกันก็ไม่เห็นเป็นไร”
“ผู้ชายคนนั้นมันตั้งใจจับนุศถึงได้ตามนุศไป ชัดเจนขนาดนี้แล้ว เธอว่ามันจะปล่อยนุศให้หลุดมือไปอีกเหรอ”
“หมอเขาก็เป็นสุภาพบุรุษ เขาไม่จับนุศปล้ำหรอกน่า แล้วนุศก็ไม่ได้หงิมขนาดจะเสร็จใครง่ายๆ ด้วย”
“ในเมื่อรู้เจตนา เราก็ไม่ควรเปิดโอกาสให้มันได้ไปอยู่ใกล้ๆ นุศ”
“นี่ตกลงอาจะหึงไปถึงไหน อาคิดว่าจะลงเอยกับหลานตัวเองได้จริงๆ เหรอ”