บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 2
รปภ. ขับเรือสปีดโบ๊ทขับเข้ามาจอดที่หน้ารีสอร์ต ชยากรลงมาจากเรือหน้าตาซีเรียส ประภาและใบเฟิร์นมารอฟังข่าวอยู่
ประภารีบถาม “เจอคุณนุศไหมคะ”
ขยากรปฏิเสธ “ค้นทั้งเกาะแล้วก็ยังไม่มี นุศน่าจะออกมาตั้งแต่เมื่อคืนนี้”
ประภาวิตก “ทำยังไงดี แจ้งความตอนนี้ก็ยังไม่ได้ด้วย”
“ใบเฟิร์นต้องพาสื่อบินกลับไปก่อน เพราะจองไฟลท์ไว้บ่ายนี้”
“ฝากคุณสองคนจัดการส่งแขกทั้งหมดแทนผมด้วย...อ้อ... แล้วอย่าเพิ่งบอกที่บริษัทเด็ดขาดเรื่องที่นุศหาย ผมยังไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่”
“ค่ะ” ประภากับใบเฟิร์นรีบออกไป
ชยากรจนมุมมากไม่รู้ว่าจะไปหาอนุศนิยาจากที่ไหน
อนุศนิยาเดินเท้าเปล่ากระย่องกระแย่งมาถึงริมหาดเพื่อจะเตรียมตัวไปขึ้นเรือ ที่เท้าขวายังมีผ้าพันแผลไว้ ศตวรรษตามมาแล้วช้อนตัวอนุศนิยาขึ้นอุ้ม
“อุ๊ย...”
“เดี๋ยวเปียก ผมขี้เกียจทำแผลให้ใหม่” ศตวรรษพูดแล้วก็อุ้มอนุศนิยาลุยน้ำไปที่เรือ
อนุศนิยาเห็นศตวรรษดูแลเธอดีก็เริ่มรู้สึกชื่นชมในความเป็นสุภาพบุรุษของเขา เธอเอามือคล้องคอของเขาไว้แบบไม่รังเกียจอีกต่อไป
ศตวรรษขับสปีดโบ๊ทพาอนุศนิยามุ่งหน้ากลับเข้าฝั่ง ระหว่างทางที่ผ่านเกาะต่างๆ อนุศนิยาลอบมองศตวรรษอยู่ตลอดเวลา รู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้รับน้ำใจจากคนแปลกหน้าอย่างเขา
ศตวรรษขับเรือมาจนถึงฝั่งตรงหน้าของรีสอร์ตสุดหรู เขาเลียบสปีดโบ๊ทเข้ามาจอด รปภ.ของรีสอร์ตออกมาสอดส่องดู ศตวรรษให้อนุศนิยาขี่หลังของเขาลงจากเรือเพื่อจะลุยน้ำมาส่งที่หาด
รปภ.เห็นอนุศนิยาแต่ไกลก็รีบวอ.ไปรายงาน “คุณอนุศนิยากลับมาแล้ว ตอนนี้อยู่หน้าหาด”