บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 11
เครนกำลังค่อยๆ ปล่อยตู้คอนเทนเนอร์ให้ลดระดับต่ำลงสู่พื้นน้ำ โสมมิกาตกใจมากกรีดร้องแทบเสียสติ “กรี๊ดดดดดด”
บอดี้การ์ดสั่งการผ่านวอ “ลงมือสิวะ มัวรออะไร”
โสมมิกาได้ยินบอดี้การ์ดออกคำสั่ง เครนยังบังคับตู้คอนเทนเนอร์อยู่ โสมมิกาทนไม่ได้ พุ่งเข้าไปทำร้ายบอดี้การ์ด“ไอ้บ้า!! ฉันบอกให้หยุดไม่ได้ยินรึไง” โสมิกาจิกข่วนบอดี้การ์ดไม่ยั้ง บอดี้การ์ดไม่กล้าโต้ตอบจึงปล่อยให้โสมมิกาทุบตีอยู่อย่างนั้น
ศตวรรษรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของตู้ฯ ก็ใจไม่ดี ก็คิดหาทาง หันไปมองมอเตอร์ไซด์ของตัวเองอย่างนึกอะไรออก
นันทพลตัดสินใจบอกกับแขกที่มาร่วมพิธีตรงนั้นทั้งหมด “ตอนนี้เกิดเรื่องไม่คาดฝัน เรายังตามตัวเจ้าบ่าวไม่ได้ เรารู้แต่ว่าเขาออกมาจากโรงพยาบาลแต่เช้า แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน”
“โฮๆๆๆ” เสียงร้องไห้ของเสาวรสทำให้บรรดาน้องๆ ของนันทพลพากันรำคาญ เพราะการคร่ำครวญไม่ช่วยให้แก้ปัญหาใดๆ
“เราก็ได้แต่ภาวนาว่าจะไม่มีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับเขา ผมต้องขออนุญาตยกเลิกงานพิธีช่วงเช้าไปจนกว่าที่เราจะตามตัวเขาได้ หวังว่าทุกคนคงจะเข้าใจความจำเป็นของเรา ผมไม่มีอะไรจะกล่าวนอกจากขอโทษที่ทำให้ทุกคนเสียเวลา....”
น้องๆพากันชักสีหน้า อนุกรแอบสะใจที่ทุกอย่างจบเห่แบบนี้ เขายิ้มเยาะเพราะอิจฉาที่ทุกคนพากันเอาใจอนุศนิยาอยู่คนเดียว
โสมมิกายังคงตบตีบอดี้การ์ดอยู่อย่างนั้น “ไอ้ชั่ว!! ฉันบอกให้ปล่อยเขาไงเล่า!!!”
ชายชุดดำเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปช่วงดึงตัวของโสมมิกาออกมา “คุณโสม.. อย่าครับ”
ตู้คอนเทนเนอร์ยังคงลดระดับต่ำลง และแกว่งไปมา โสมมิกาเป็นห่วงศตวรรษมาก จึงอาศัยจังหวะที่โดนล็อคแขนอยู่กระโดดถีบขาคู่ไปที่บอดี้การ์ดอย่างแรง ตัวบอดี้การ์ดกระเด็นไป วอกระเด็นไปอีกทาง
โสมมิกากำลังคลั่ง รีบสะบัดตัวออกจากชายชุดดำแล้วพุ่งไปคว้าวอมาไว้ โสมมิกาตะคอกใส่วอ “ฉันบอกให้หยุด ปล่อยแฟนฉันลงมา ถ้าแกไม่หยุด ฉันจะเรียกตำรวจมาจัดการพวกแกเดี๋ยวนี้!!!” เครนหยุดการทำงานในทันที โสมมิกาย้ำอย่างเด็ดขาด “เอาลงมา เอาเขาลงมาเร็วๆ ..ชั้นสั่งให้เอาลงมา!หูแตกหรือไง!!”