บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 21 หน้า 3
อนุศนิยา อังกาบ มิรันตรี กับอาๆ มาเฝ้านันทพลที่นอนหมดสติอยู่ อนุศนิยานั่งจับมือพ่ออยู่ข้างเตียง ทุกคนมีอาการกังวลอย่างเห็นได้ชัด
นาวิกาใจเสีย “ไปๆ มาๆ เลยพากันล้มกันหมด”
ศตวรรษเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับพยาบาล พอเขาเห็นสีหน้าของอนุศนิยาก็รู้สึกเป็นห่วง ทุกคนหันไปทางศตวรรษ
นนทิยาดีใจ “หมอมาแล้ว“
“ผมขอให้ทุกคนออกไปรอข้างนอกซักครู่นะครับ “
ทุกคนมองหน้ากัน ศตวรรษหันไปมองอนุศนิยา แต่อนุศนิยาไม่สนใจ เดินออกไปคนแรก
ศตวรรษเดินออกมา ทุกคนรีบเข้าไปหา ยกเว้นอนุศนิยาที่ยืนห่างๆ ศตวรรษยังคงมองไปที่อนุศนิยา แต่เธอไม่ยอมสบตาเขา ศตวรรษได้แต่ถอนใจ
“ตกลงพี่พลเป็นอะไร?”
“คุณพ่อความดันขึ้นผิดปกติ ผมตรวจแล้วเห็นว่ามีอาการแทรกซ้อน มีภาวะหัวใจวาย ตอนนี้ผมให้ยาปรับความดันควบคุมเอาไว้ คงจะต้องให้พักและฟอกเลือดอยู่ที่นี่ไปก่อน” ทุกคนสีหน้าแย่กันมาก ศตวรรษหันไปบอกอนุศนิยา
“ไม่ต้องห่วง ผมจะดูคุณพ่อให้”
นันทนามองศตวรรษอย่างหมั่นไส้ รีบจิกกัดทันที “แหม...ได้โอกาสทำคะแนนพอดี โชคช่วยอะไรอย่างนี้”
อนุศนิยาได้ยินนันทนาตอกย้ำอย่างนั้นก็เมินหน้าหนีศตวรรษ เดินเข้าไปในห้อง ไม่พูดอะไรออกมา มิรันตรีตามเพื่อนเข้าไป
ศตวรรษกลุ้มใจมาก หันไปทางพวกอาๆ “คืนนี้ผมอยู่ที่นี่ มีอะไรก็เรียกผมได้ตลอดนะครับ” ศตวรรษเดินออกไป
โสมมิกานั่งอยู่มุมมืดในห้อง กอดเข่าตัวเอง ภาพที่รถชยากรชน...ชยากรนอนบนพื้น เลือดอาบ ยังติดอยู่ในหัวสมอง “ไม่..เราไม่ผิด ชยาหาเรื่องเอง เราไม่ผิด เราไม่ผิด“ โสมมิกาพร่ำไม่หยุด
อังกาบนั่งอยู่ตามลำพังที่หน้าห้องไอซียู ไม่นานมิรันตรีเดินมาหา “คุณย่าคะ“ อังกาบหันไป “พวกคุณอากลับบ้านกันไปหมดแล้ว ส่วนนุศอยู่เฝ้าคุณพ่อ คุณย่าอยากกลับบ้านไปพักพักก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวมิจะไปส่ง”
“ย่าไม่กลับ ย่าอยากรออยู่ที่นี้ เผื่อชยาฟื้นขึ้นมา จะได้เจอย่าเป็นคนแรก“
“มิเข้าใจนะคะว่าคุณย่าเป็นห่วงอาชยา แต่คุณย่าก็ต้องดูแลสุขภาพด้วย เกิดคุณย่าเป็นอะไรไปอีกคน ทุกอย่างมันจะยิ่งแย่ลงไปอีกนะคะ”
“หนูมิ..ย่ากลัว...กลัวเหลือเกิน” มิรันตรีจับมืออังกาบให้กำลังใจ “กลัวว่าชยาจะเป็นอะไรไป ถ้าเป็นอย่างนั้น ย่าตายแน่ โฮๆๆๆ “ มิรันตรีร้องไห้ตามออกมา อังกาบกอดมิรันตรีเอาไว้
“อาชยาต้องไม่เป็นอะไร อาชยาต้องฟื้นค่ะ อาชยาต้องฟื้น...”
สองคนกอดกันร้องไห้ไม่หยุด