บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 25 (ตอนจบ) หน้า 2
ในขณะที่อนุศนิยากำลังไปปรึกษานันทพลอยู่นั้น ศตวรรษรู้สึกตัวตื่นขึ้นที่ห้องพัก ทางด้านนันทพลยังคงพูดกับอนุศนิยาอยู่ “ชีวิตคู่คือ ต่อให้ทุกข์รออยู่ เราก็ยังอยากกอดคออยู่ด้วยกันตลอดไป ที่นุศอยากหย่า ไม่ได้แปลว่านุศแกร่ง แต่เป็นเพราะนุศไม่กล้าแบกรับปัญหาเอาไว้ ปัญหามันจะช่วยสร้างภูมิคุ้มกันในชีวิตให้นุศกับหมอ หมอเขาถึงได้ไม่เคยท้อแล้วยอมสู้ต่อไปกับนุศไง”
ศตวรรษพยายามหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง เขาแปลกใจที่ตื่นมาไม่เห็นใคร เขาหันไปเห็นมือถือของตัวเองวางอยู่ที่โต๊ะข้างเตียง เห็นข้อความกระหน่ำเข้ามาไม่ขาดสาย ศตวรรษแปลกใจจึงหยิบมาดู ศตวรรษตกใจที่เห็นข้อความมากมาย
ศตวรรษกดลิ้งค์ในข้อความแชทที่คนส่งมา เข้าไปเจอกับเว็บไซต์ข่าวกอสซิปข่าวเดียวกับที่เสาวรสอ่าน ศตวรรษตกใจเมื่อเห็นตนเองปรากฏเป็นข่าวในนั้น เสาวรสเปิดประตูเข้ามา พอเห็นศตวรรษตื่นแล้วก็ดีใจ ไม่ทันสังเกตเห็นสีหน้าช็อคของศตวรรษที่ตื่นมารับรู้ข่าวเกี่ยวกับตัวเอง
นันทพลยังคงคุยอยู่กับอนุศนิยาอย่างต่อเนื่อง “คนเราถ้าต้องกักตัวเองอยู่ในห้องปลอดเชื้อ ไม่ได้แปลว่าเขาสุขสบาย แต่มันฟ้องว่าเรากำลังอ่อนแอ ถึงได้ออกไปเผชิญกับโลกข้างนอกไม่ได้ เหมือนอย่างพ่อตอนนี้ไง” นันทพลเอื้อมมือไปลูบหัวอนุศนิยา “ถ้านุศคิดว่าแต่งงานแล้วจะมีแต่ความสุขอย่างเดียว นั่นแปลว่านุศยังไม่ยอมรับความจริงของชีวิต เราเองยังไม่ดีพร้อม แล้วจะไปคาดหวังว่าคนอื่นจะมาเติมเต็มให้ชีวิตเราสมบูรณ์แบบได้ยังไง จะมีซักกี่คนที่ทนรับข้อบกพร่องของเราได้อย่างหมอทำ”
อนุศนิยาก้มหน้ารู้สึกเจ็บว่าสิ่งที่พ่อพูดมันตอกย้ำปมในใจของเธออย่างจัง
ที่ห้องพัก ศตวรรษนั่งหน้าเครียดอยู่ที่เตียงหลังจากรับรู้ข่าวทั้งหมด
“เรื่องสัญญาเงินกู้ที่หลุดออกไปต้องเป็นฝีมือยัยโสมมิกาแน่ๆ ยัยคนนี้ขยันสร้างเรื่องจริงๆ นี่หนูนุศก็กำลังโดนนักข่าวไล่บี้”
“ผมเพิ่งรู้ว่านุศเขาคิดกับผมแบบนี้ ลึกๆ แล้วเขาคงเห็นผมเป็นแค่ลูกหนี้ เขาถึงชอบบอกว่าผมไม่คู่ควรกับเขา”
“หนูนุศไม่ได้ตั้งใจหมายความอย่างที่พูดหรอกลูก คงพูดเพื่อประชดโสมมากกว่า โสมถึงเอามาแบล็คเมล์ไงล่ะ”
“ผมทำนุศอับอายไปทั่วอย่างนี้ เขาคงไม่ให้โอกาสผมอีกแล้วล่ะครับ”
“เรื่องแค่นี้ทำไมวรรษถึงรู้สึกมากนัก ทั้งๆที่ผ่านมาวรรษสู้มาตลอด”
“เพราะที่ผ่านมา ผมยังเชื่อว่า ผมจะดูแลนุศได้ไม่ทำให้เขาต้องอับอายที่มีผมอยู่เคียงข้าง แต่ตอนนี้ ผมไม่แน่ใจแล้วครับแม่ว่าการที่ชีวิตของนุศต้องมีคนอย่างผมมันจะดีสำหรับเขา ความจริงสิ่งที่นุศพูดกับโสมอาจจะเป็นสิ่งที่นุศรู้สึกจริงๆ แต่ไม่เคยกล้าพูดมันออกมา ขอผมอยู่คนเดียวซักพักนะครับแม่”
เสาวรสพูดไม่ออกจำใจต้องเดินออกไป ศตวรรษดิ่งชาอยู่ในห้วงความรู้สึก