บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 25 (ตอนจบ) หน้า 3
ศตวรรษนั่งคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น ตั้งแต่งานแต่ง/การอยู่ด้วยกันแบบที่อนุศนิยาจัดโซนนิ่ง/เขาโดนโสมมิกาหลอกครั้งแล้วครั้งเล่า และอนุศนิยาได้รับรู้ /อนุศนิยาตกเลือด
ศตวรรษคิดตก ตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงและกระชากสายน้ำเกลือออก ก่อนเดินออกไปจากห้อง
ศตวรรษในชุดคนไข้เดินออกมาจากห้องพักเพื่อจะไปเอาของที่แผนกไต เขารีบร้อนเดินมาแม้ว่าจะยังรู้สึกเจ็บแผลอยู่ ระหว่างทางที่ศตวรรษเดินมา ศตวรรษเห็นคนไข้ที่เขาเคยรักษาพากันซุบซิบ แม้แต่พยาบาลที่เคยยกมือไหว้เขาก็พากันหลบหน้าหลบตา ศตวรรษรู้ทันทีว่าทุกคนที่ทำงานมองเขาด้วยสายตาแปลกไปเพราะคลิปเสียงนั้น
ลูกแพร์เดินผ่านมา พอเห็นศตวรรษเดินออกมาในชุดคนไข้ก็ตกใจ “หมอฟื้นแล้วเหรอคะ...หายดีแล้วเหรอคะ แล้วนี่จะไปไหน“
ศตวรรษไม่ตอบเดินผ่านลูกแพร์เข้าแผนกไป ยิ่งทำให้ลูกแพร์งงจัด
อนุศนิยาอยู่ที่ห้องกับเสาวรส เธอตกใจที่รู้ว่าศตวรรษลุกหายไป อนุศนิยาหงุดหงิด “ทำไมถึงหายไปนานอย่างนี้ล่ะคะ”
“เอ... เดี๋ยวแม่ไปตามดีกว่า”
เสาวรสกำลังจะไป เสียงเคาะประตูดังขึ้น ลูกแพร์เปิดประตูห้องพักเข้ามา พอเห็นอนุศนิยาอยู่ที่นั่นก็ดีใจรีบเข้ามาหา “คุณนุศอยู่นี่เอง... หมอวรรษให้เอามาให้ค่ะ” ลูกแพร์เดินเข้ามาส่งพาสปอร์ตให้
อนุศนิยางง รับพาสปอร์ตมาเปิดดูพบว่าเป็นพาสปอร์ตของเธอเอง ที่ด้านในมีโพสอิทเขียนด้วยลายมือของศตวรรษติดอยู่ อนุศนิยาหยิบออกมาอ่าน “ผมรู้แล้วว่าผมไม่ดีพอสำหรับนุศตรงไหน ขอโทษที่ทรมานด้วยการยื้อนุศไว้ ผมจะติดต่อทนายและเซ็นหย่าให้ ผมรับปากว่าจะไม่มาให้เห็นหน้า หวังว่านุศกับลูกจะมีชีวิตที่ดีกว่าเมื่อไม่มีผม” อนุศนิยาอ่านข้อความแล้วตกใจเมื่อรู้ว่าศตวรรษกำลังหนีไป
เสาวรสเห็นสีหน้าอนุศนิยาแล้วยิ่งไม่เข้าใจ “เกิดอะไรขึ้นลูก”
อนุศนิยารีบส่งพาสปอร์ตให้เสาวรสอ่านเอาเอง แล้วเธอก็รีบวิ่งออกไปตามศตวรรษ
อนุศนิยารีบวิ่งออกมาตามหาศตวรรษ พอเห็นหมอณัฐกำลังเดินมา อนุศนิยาก็รีบวิ่งเข้าไปหา “เห็นคุณวรรษรึเปล่าคะ... คุณวรรษอยู่ไหน?”
“อ้าว มันฟื้นแล้วเหรอครับ”
อนุศนิยาท้อใจมากที่หมอณัฐไม่รู้เรื่อง เธอ รีบออกไปตามหาศตวรรษต่อ ทำเอาหมอณัฐงุนงง
อนุศนิยารีบวิ่งมาที่ชั้นล่าง พยายามจะมองหาศตวรรษเพื่อจะห้ามไม่ให้เขาไป ยิ่งอนุศนิยาหาศตวรรษไม่เจอก็ยิ่งร้อนรน จึงได้พยายามวิ่งออกมาตรงทางออก แล้วก็เห็นศตวรรษซึ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดทำงานที่เขาสำรองไว้