รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 23 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 23 หน้า 4
oey_tvs
6 พฤษภาคม 2559 ( 10:18 )
31.2M
เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 23
25 หน้า

อนุศนิยาหันไปเห็นคนมามุงดูเธอกับศตวรรษมากมาย เธอรู้สึกอับอายจึงรีบหนีไปทันที ชาครีย์ตามออกมาจากห้องเสวนา พอศตวรรษหันไปเห็นชาครีย์ตามมา ก็รีบวิ่งตามอนุศนิยาไปตัดหน้าชาครีย์

 

อนุศนิยาวิ่งออกจากงานเพื่อจะหนีกลับ

ศตวรรษยังวิ่งไล่มา “นุศ...นุศ...”

อนุศนิยาหันมาเห็นศตวรรษตามมาก็ยิ่งหนี อนุศนิยารีบวิ่งหนีลงบันไดหน้าอาคาร แต่เพราะวิ่งมาเร็วมากจึงทำให้เสียหลักเกือบจะล้มลง “โอ๊ะ”

“ระวัง” ศตวรรษ รีบวิ่งเข้ามาคว้าแขนของอนุศนิยาเอาไว้ก่อนตกบันไดลงไป ศตวรรษรั้งตัวอนุศนิยาเอาไว้ อนุศนิยาใจหาย “เห็นรึเปล่าถ้าไม่มีผมคุณจะเป็นยังไง?”

“ไม่ต้องมายุ่ง!!” อนุศนิยาไม่พอใจ ผลักศตวรรษออก

ชาครีย์วิ่งตามมา รีบเข้ามากันอนุศนิยาออกจากศตวรรษ “นุศเป็นยังไง...เขาทำอะไรนุศรึเปล่า”

ศตวรรษเห็นชาครีย์ทำท่าเข้ามาปกป้องอนุศนิยาอย่างกับเป็นเจ้าของก็ไม่พอใจ  เลยแกล้งหาเรื่องกลับ “ผมจะทำเขาทำไม ถามเขาดีกว่าว่าจงใจทำตัวเองรึเปล่า”

“นี่คุณหาว่าฉันจงใจล้มงั้นเหรอ”

ชาครีย์ไม่พอใจ “ยังเป็นลูกผู้ชายรึเปล่าถึงมาหาเรื่องผู้หญิงอย่างนี้  “

“ใครจะรู้ คุณเกลียดผมออกอย่างนี้ ถ้าไม่มีเด็กคนนี้ก็คงดีใช่ไหมล่ะ ผมไม่ไว้ใจให้ลูกอยู่กับผู้หญิงใจดำอย่างคุณหรอกนะเพราะไม่รู้ว่าคุณจะฆ่าเขาวันไหน“ อนุศนิยาอึ้งที่เห็นศตวรรษใส่ร้ายเธออย่างนั้น ศตวรรษสะใจที่เห็นว่าเขาเล่นงานอนุศนิยากลับได้ “ผมไม่หย่าจนกว่าจะแน่ใจว่าเด็กออกมาปลอดภัย  แล้วค่อยมาว่ากันว่าเด็กคนนี้จะเป็นของใคร”

“นี่กล้าต่อรองกับฉันเหรอ?”

“เขาเป็นลูกเราสองคน คุณจะชุบมือเปิบเอาไปคนเดียวได้ยังไง” เขาหันไปเหน็บชาครีย์ให้รู้ตัว “ยิ่งพวกที่ไม่ได้ออกแรงทำยิ่งไม่มีสิทธิ์เข้าไปใหญ่” อนุศนิยาโกรธมากที่เห็นศตวรรษพูดออกมาอย่างไม่อาย “เห็นผมยอม คุณก็เลยได้ใจ คิดว่าคุณเขี้ยวเป็นคนเดียวรึไงคุณนุศ!!” ศตวรรษตั้งใจย้อนให้อนุศนิยาสะอึก อนุศนิยาอึ้งมากที่เห็นศตวรรษกลับมางัดข้อกับเธออย่างนี้ ศตวรรษไม่พอใจ “ผมเป็นพ่อ เค้าไม่ใช่!! “

อนุศนิยาสวน “อีกหน่อย เค้าอาจจะใช่ก็ได้ “

ศตวรรษอึ้งมากพูดไม่ออก ชาครีย์ผงะ อนุศนิยาจับมือชาครีย์พาเดินออกไปทันที ศตวรรษหันไปมองตามด้วยความหงุดหงิด โกรธที่ชาครีย์ทำตัวมาแทนที่

 

ขบวนรถของอุดมศักดิ์มาจอดรอโสมมิกาอยู่ที่ถนนเปลี่ยวแห่งหนึ่ง มีลูกน้องคอยคุ้มกันรถไว้ภายนอก โสมมิกานั่งอยู่กับอุดมศักดิ์ที่เบาะหลัง “ทั้งหมดเป็นเพราะแกใจอ่อน ปล่อยให้มันรอดไปแต่งงานกัน ไอ้ศตวรรษมันถึงได้กล้ามาแว้งกัด คิดว่าเราคงไม่กล้าเอาจริงกับมัน”


25 หน้า