รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 1 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 1 หน้า 2
oey_tvs
13 เมษายน 2559 ( 02:07 )
31.2M
เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 1
18 หน้า

อนุศนิยาเห็นแล้วไม่พอใจจึงเดินเข้ามาหาจีน่า พยายามพูดโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ “ตกลงจะขายเตียงหรือขายอะไร?” จีน่าผู้ใสซื่อก็ยังไม่เข้าใจว่าอนุศนิยาพูดถึงอะไรอยู่ดี “ที่นี่ลูกค้าต้องได้ “ทดลอง” สินค้า แล้ว “คุณ” ก็ไม่ใช่สินค้า ที่เราขาย” อนุศนิยาหันไปบอกกับพนักงานขายคนอื่นๆ ที่อยู่แถวนั้นอย่างเฮี้ยบๆ “อย่าพรีเซ็นต์ตัวเองเกินหน้าสินค้า แล้วถ้าคิดจะ “แทะโลม” ลูกค้าขอแนะนำว่าให้ไปขาย “อย่างอื่น”” อนุศนิยาพูดแล้วเดินออกไป ประภารีบแจ้นตามไป

พนักงานทุกคนตรงแผนกนั้นหน้าชา พอลับหลังรีบจับกลุ่มเม้าท์

จีน่าแขวะ “ทั้งวีนทั้งเหวี่ยงแบบนี้ไง นางถึงยังหาแฟนไม่ได้ !!!”

พนักงานสาวๆ พากันส่ายหน้าให้อนุศนิยา

 

อนุศนิยาเดินหงุดหงิดมาจนถึงแผนกห้องน้ำ ประภายังเดินตามมาไม่ทัน อนุศนิยามองไปเห็นชายหนุ่มกำลังยืนหันหลังมองอ่างอาบน้ำแบบล่าสุดที่วางโชว์อยู่ตรงทางเดิน อนุศนิยาไม่เห็นมีพนักงานขายมาต้อนรับลูกค้าคนนั้น เธอจึงตัดสินใจเดินเข้าไปให้บริการกับลูกค้าด้วยตัวเอง “อ่างอาบน้ำรุ่นไซเรน ดีไซน์ใหม่ล่าสุด ได้แรงบันดาลใจมาจากตำนานของพรายน้ำ คุณเคยได้ยินเรื่องพรายน้ำในทะเลที่ชอบหลอกให้คนเคลิ้มแล้วกระโดดลงน้ำเพื่อไปตามหาไหมคะ”

ศตวรรษหันหน้าไปหาอนุศนิยา “ผมว่าผมเคยถูกพรายน้ำล่อลวงมาก่อนนะ” อนุศนิยามองใบหน้าหล่อเหลาสะอาดสะอ้านของศตวรรษที่กำลังยิ้มมาแล้วรู้สึกคลับคล้ายคลับคลา เหมือนว่าเคยเห็นผู้ชายคนนี้ที่ไหนมาก่อน อนุศนิยาพยายามนึกแต่ยังนึกไม่ออก “คุณก็คือพรายน้ำที่ผมว่า”

อนุศนิยานึกขึ้นได้แล้วว่าเคยเจอศตวรรษที่ไหน เธออึ้ง ผงะ ถอยกรูดเพราะไม่อยากจะเชื่อว่าศตวรรษคือคนๆ เดียวกับที่เธอเคยเจอเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ เป็นครั้งแรกที่เราจะเห็นนักธุรกิจสุดเนี้ยบอย่างอนุศนิยาแทบจะยืนไม่อยู่ อนุศนิยาอึ้ง ลนลาน ทำท่าเหมือนเจอผี “คุณ.....”

“ผมมาเจรจาเรื่อง “หนี้” ของเรา”

อนุศนิยาตกใจ ขนหัวแทบลุกซู่ เผลอกอดอกระวังตัวเองขึ้นมา “หนี้อะไร? “

“ผมศตวรรษ.... ลูกหนี้ของคุณไง”

อนุศนิยาพยายามเรียบเรียงความคิด “วัด?....ศตวรรษ?”

ประภาตามมาถึงได้ยินชื่อแล้วนึกขึ้นได้  รีบเข้ามากระซิบบอกอนุศนิยา “คนนี้ไงคะคุณนุศ....ลูกหนี้ของคุณนันทนาที่คุณนุศกำลังควานหาตัวอยู่”

อนุศนิยายิ่งอึ้งหนักเข้าไปอีก ไม่อยากจะเชื่อว่าโลกจะกลมได้ขนาดนี้ “ไม่จริง!?! เป็นไปไม่ได้!!”

“ได้เวลาเคลียร์หนี้ของเราสองคนแล้วครับ”

อนุศนิยาหน้าเหวอ  ไม่รู้ว่าศตวรรษกลายมาเป็นลูกหนี้ที่เธอกำลังควานหาตัวอยู่ได้ยังไง สองคนยืนประจันอยู่ที่หน้าอ่างอาบน้ำมีดีไซน์ใบนั้น ชวนให้อยากรู้ว่าระหว่างสองคนนี้มีลับลมคมในอะไรกันแน่


18 หน้า