บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 20 หน้า 4
“แม่เปลี่ยนนามสกุลตั้งแต่โยเริ่มเข้าโรงเรียนค่ะ”
กิ่งกาญจน์มองโยทกาอย่างมีความหวัง “นามสกุลเดิม อินสม ใช่ไหมคะ”
“ค่ะ...” กิ่งกาญจน์ยิ้มดีใจ “แบบนี้คุณโยก็เชื่อใช่ไหมคะว่ากิ่งเป็นน้องสาวต่างแม่ของคุณกรรณิการ์จริงๆ”
โยทกามองกิ่งกาญจน์ด้วยความสับสนพลางมองชื่อในสำเนาทะเบียนบ้านกับสำเนาบัตร
“แม่ของโยรู้เรื่องหรือยังคะ
“รู้แล้วค่ะ พี่เขาได้เจอกับหลวงพ่อแล้ว แต่เขาไม่ยอมรับ”
“หลวงพ่อ?”
“พ่อของกิ่งกับพี่กรรณิการ์ คุณตาของคุณโยไงคะ”
โยทกานอกจากอึ้งที่รู้ว่าตัวเองมีน้าสาวยังมีคุณตาอีกด้วย “คุณตาเหรอคะ”
กิ่งกาญจน์ยิ้มอย่างยินดี
กุฏิหลวงพ่อกอบ โยทกาตามกิ่งกาญจน์เข้ามา โยทกาลงนั่งมองหลวงพ่อกอบด้วยท่าทีที่จำได้
“หลวงพ่อคะ คุณโยทกา เป็นลูกสาวของพี่กรรณิการ์ค่ะ”
“หลวงตา...”
โยทกานึกย้อนตอนที่เจอกับหลวงพ่อกอบ
โยทกากราบหลวงพ่อกอบ
“แล้วโยมกรรณิการ์ไม่มาด้วยเหรอ
“โยไม่กล้าบอกแม่ว่าโยจะมาที่นี่ค่ะ” โยทกานิ่งไป
“โยมกรรณิการ์คงยังไม่ยอมอภัยให้อาตมาสินะ”
“แม่รู้สึกว่าตัวเองถูกทอดทิ้ง ตั้งแต่โยเกิดมาก็เห็นแม่ต้องใช้ชีวิตอย่างลำบาก แต่แม่ก็สู้เพื่อเลี้ยงดูโย แผลในใจของแม่มันคงไม่หายเพียงแค่คำขอโทษหรอกค่ะ ขอโทษนะคะที่โยต้องพูดตรงๆ เพราะแม่พูดเสมอว่าครอบครัวของแม่มีแค่โยคนเดียว” หลวงพ่อกอบสีหน้าหนักใจ
“แต่ถ้าคุณโยช่วยพูด พี่กรรณิการ์อาจจะยอมฟัง”
“ตัวโยเองตอนนี้ยังมึน ๆ อยู่เลยค่ะ โยบอกตัวเองมาตลอดว่าไม่มีญาติพี่น้อง แล้วจู่ๆ คุณกิ่งก็เป็นน้าของโย มีหลวงตา โยยังตั้งรับเรื่องนี้แทบไม่ทัน แล้วแม่ที่พยายามวิ่งหนีอดีตมาตลอด...คงไม่ยอมรับเรื่องนี้ง่าย ๆ”
“เพราะพี่กรรณยังไม่รู้ความจริงทั้งหมด ถ้าคุณโยจะยอมช่วย กิ่งเชื่อว่าพี่กรรณจะต้องยอมเข้าใจหลวงพ่อแน่ๆ ค่ะ”
หลวงพ่อกอบเห็นสีหน้าลำบากใจของโยทกา “โยมกิ่ง...แค่อาตมาได้เห็นว่าโยมกรรณิการ์สุขสบายดี อาตมาก็พอใจแล้ว ยิ่งอาตมาได้เห็นว่า โยมกรรณิการ์มีลูกสาวที่จะดูแลในยามแก่เฒ่าได้อาตมาก็หมดห่วง”
“หลวงพ่อคะ พี่กรรณิการ์ควรจะได้รู้ว่าหลวงพ่อห่วงพี่เขามากแค่ไหน”
“อาตมาขอบใจโยมกิ่งมากที่ช่วยตามหาโยมกรรณิการ์จนเจอ อาตมาพอใจเท่านี้ ขอให้โยมกิ่งไม่ต้องเหนื่อยอีกแล้วนะ” กิ่งกาญจน์เห็นสายตาของหลวงพ่อกอบที่ขอร้องให้หยุด “ค่ะ หลวงพ่อ”
โยทกามองหลวงพ่อกอบกับกิ่งกาญจน์อย่างประเมินความรู้สึก