บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 7
กรรณิการ์หลบตา กิ่งกาญจน์กับกุสุมาสบตากันรู้ว่าต้องมีเรื่องที่กรรณิการ์ปิดบังไว้
“ที่โยทกาหนีไปมันมีเหตุผลอื่นด้วยใช่ไหมคะ ไม่ใช่แค่เพราะให้ชัชตัดใจ” กรรณิการ์อ้ำอึ้ง
“ถ้ามันเป็นความจริง สักวันกิ่งก็ต้องรู้ ให้กิ่งรู้จากพี่ยังเสียใจน้อยกว่ารู้จากคนอื่นนะคะ”
กรรณิการ์หนักใจ
“พี่กรรณ...ถ้าพี่ไม่พูด กิ่งจะถามชัช ถามคุณภุชงค์ ถามทุกคนให้บอกความจริงกับกิ่ง”
“ไม่ได้นะ คุณชัชจะสงสัยเรื่องนี้ไม่ได้”
“โยทกาป่วยเหรอคะ”
“....โยทกา....” กรรณิการ์มองด้วยสีหน้าหนักใจกับการคาดคั้นของกิ่งกาญจน์
ร้านกาแฟ ภุชงค์นั่งจิบกาแฟ สีหน้าเครียด ๆ กุสุมาเข้ามาด้วยอาการรีบร้อนจนขาไปเตะเก้าอี้จนเจ็บ “อูย...”
“เจ็บมากไหม...คุณนี่เรื่องซุ่มซ่ามต้องยกให้เลยนะ เดี๋ยวตกบันได เตะเก้าอี้”
“ฉันไม่ได้ซุ่มซ่าม แต่ฉันรีบ ก็คุณโทรมาบอกว่าจะแต่งงานกับคุณโย...ฉันจะมาบอกว่าคุณแต่งงานกับคุณโยไม่ได้”
“ทำไม?”
“คุณโยกำลังตั้งท้องลูกคุณชัช”
“ผมรู้แล้ว” กุสุมาตกใจกว่า “คุณรู้แล้วยังจะแต่งอีกเหรอ นี่คุณเพี้ยนหรือเปล่า”
“มันอาจจะดูบ้าที่ไปยอมรับเป็นพ่อให้กับลูกคนอื่น แต่ผมไม่อยากให้คุณโยต้องโดนสังคมประณามที่ท้องไม่มีพ่อ แค่ต้องเห็นผู้ชายที่ตัวเองรักต้องแต่งงานกับคนอื่นก็เจ็บมากพอแล้ว”
“แต่คุณโยไม่ได้รักคุณ แล้วคุณไม่คิดบ้างเหรอว่า สักวันคุณอาจจะเจอคนที่รักคุณมาก และคุณก็..อาจจะรักเขา ถ้ารู้ใจกันแต่คุณมีพันธะกับคุณโย ผู้หญิงที่รักคุณต้องเจ็บมากเหมือนกันนะ”
ภุชงค์หนักใจ
“ลูกคุณโยต้องมีพ่อ มันเป็นหน้าที่ ที่ผมต้องอยู่เคียงข้างเขา ช่วยเหลือเขาเท่าที่ผมจะทำได้”
“สุดท้ายคุณอาจจะต้องเสียใจนะ”
“อย่างน้อยผมก็ไม่เสียดายที่ผมได้ทำ”
“คุณรักคุณโยมากขนาดนี้เลยเหรอ” ภุชงค์พูดไม่ออก สำหรับกุสุมาการนิ่งถือว่าเป็นคำตอบ
“ฉันคงไม่มีหวังเลย....”
“คุณว่าอะไรนะ?”
“ฉันบอกว่าคุณโยเป็นคนที่โชคดีจริงๆ...ขอให้คุณสมหวังกับสิ่งที่คุณทุ่มเทนะ”
“ขอบคุณ..” กุสุมาจะร้องไห้ พยายามจะเลี่ยงไม่ให้ภุชงค์เห็น “ฉันปวดหัวขอกลับไปพักก่อนนะ”
กุสุมาจะไป แต่ภุชงค์จับมือไว้แล้วเอามือทาบที่หน้าผาก “ตัวไม่ร้อนนี่”
ภุชงค์มองกุสุมาแล้วชะงักที่เห็นกุสุมาน้ำตาร่วง “เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม?”
“ฉันไม่เป็นไร...ไปก่อนนะ” กุสุมารีบออกไปทันที