บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 11 หน้า 3
ฟีนิกซ์ King Crow เดินมาตามช่องทางในอาคาร ที่ด้านหน้าของ King Crow มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายนายดักจับอยู่ พร้อมด้วยปืนครบมือ การ์ดตะคอก “หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
King Crow ยิ้มกวน ๆ “ถามจริง กะจะยิงกันเลยเหรอ ไม่ใจร้ายไปหน่อยหรือไง”
การ์ดตะคอก “ยกมือขึ้น”
“โอเค”
King Crow ทำทียกสองมือขึ้น แล้วเดินเข้าไปหาการ์ด แต่ทันทีที่พวกการ์ดเข้าไปคุมตัว King Crow ก็แผลงฤทธิ์ ซักการ์ดทั้งหมดลงไปกองวัดพื้น ก่อนที่มองแล้วยิ้ม แล้วโบกมือ “บาย”
King Crow พูดแล้วก็เดินข้ามร่างพวกการ์ดไป พอ King Crow ออกไป ชาคริตกับเจนก็วิ่งเข้ามา มองพวกการ์ดที่ล้มอยู่อย่างโกรธแกมหงุดหงิด “โธ่”
King Crow ก้าวออกมาจากอาคารฟีนิกซ์ พุฒิเดินเข้าดักหน้าไว้
“แกจะไปไหนน่ะ”
King Crow ยิ้มกวน “ถามแบบนี้เหมือนจะไปส่ง”
พุฒิเดินเข้ามาหา King Crow “กลับเข้าไปข้างใน”
King Crow ยิ้มกวน “เฮ้ย หงุดหงิดอะไรมาเนี่ย ไปก่อนนะ ไว้วันไหนอารมณ์ดี ๆ ค่อยว่ากันใหม่”
King Crow จะเดินผ่านพุฒิไป แต่พุฒิขยับเข้ามาขวางไว้อีก “ขอร้อง อย่าให้ต้องลงมือ”
“ฉันน่าจะเป็นคนพูดคำนี้มากกว่า”
King Crow พูดแล้วก็ซัดหลังมือไป พุฒิยกมือขึ้นกันได้อย่างทันท่วงที King Crow ยิ้มอย่างรู้สึกสนุก
ไใช้ได้เหมือนกันนี่” King Crow ปล่อยหมัดอีกครั้ง คราวนี้ทั้งสองคนสู้กันแบบเต็มสตีม
เจนกับชาคริตเดินออกจากในอาคาร และมองตรงที่ทั้งสองคน
“เอาไงดีครับพี่เจน”
“ยังไงก็อย่าให้เคนหนีไปได้”
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้เลย”
ชาคริตยกปืนเล็งตรงไปที่เคน แต่จังหวะการต่อสู้ของเคนกับพุฒิ ทำให้เคนไม่นิ่งพอให้ชาคริตมีจังหวะยิง
พิ้งค์เดินตามมา มองไปที่ชาคริตโกรธ “คิดจะทำอะไรน่ะ”
ทั้งชาคริตและเจนไม่ตอบ พิ้งค์เดินเข้าไประเบิดอารมณ์ “ฉันถามว่าจะทำอะไร”
เจนหันไปจ้องพิ้งค์ “อยู่เฉย ๆ เถอะน่า อย่าลืมนะ ว่าเธอยังมีความผิดอยู่”