บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 16 หน้า 5
พิ้งค์มองซูซี่เคือง ๆ พุฒิก็มองแบบเอะใจเหมือนกัน ว่าอีกไม่นานต้องเกิดเรื่องแน่
“ครับ ขอบคุณนะครับคุณซูซี่”
พิ้งค์หันขวับไปมองเคนแทน จิกตามองอย่างไม่พอใจ เคนหันไปมองพิ้งค์ สะดุ้ง “อุ้ย”
ซูซี่หันมาเห็นพิ้งค์มองอยู่ พิ้งค์เหลือบตามามองซูซี่แบบดุดัน ซูซี่ยิ้มให้พิ้งค์แบบ ‘ฉันไม่ได้อะไรสักหน่อยนะยะ’
“เอาล่ะ สรุปตามนี้ ฉันขอคุยกับซูซี่หน่อย ส่วนคนอื่นไปได้แล้ว”
พิ้งค์หันเดินออกไปอย่างงอน ๆ เคนรีบเดินตามไป พุฒิมองอย่างเบื่อ ๆ ก่อนตามสองคนนั้นไป เมื่อประตูห้องปิด เจนก็หันไปพูดกับซูซี่ “ซูซี่”
“คะ”
“พร้อมที่บอกทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับธงรบแล้วหรือยัง”
“ค่ะคุณเจน”
ฟีนิกซ์ เคนเร่งเท้าตามพิ้งค์มา เคนเรียก “พิ้งค์ พิ้งค์”
เคนตามไปคว้ามือพิ้งค์ไว้ “พิ้งค์” พิ้งค์หยุดแต่ไม่หันไป
“ทำไมต้องงอนด้วยล่ะ”
พิ้งค์หันมาแล้วจีบปากจีบคอพูดประโยคของซูซี่ ‘เคนคะ พยายามอีกหน่อยนะคะ ซูซี่เอาใจช่วย’
“ก็ไม่มีอะไรนี่ เขาก็แค่หวังดี”
พุฒิตามมามองดูคู่รักคู่งอน พุฒิส่ายหน้าแบบระอา
“ใช่ซิ อะไรที่เค้าทำ มันก็ดีทั้งนั้นแหละ”
“พิ้งค์ เชื่อผมเถอะนะ ไม่มีใครดีเท่าพิ้งค์อีกแล้ว” เคนจับสองมือของไว้ พิ้งค์นิ่งไปนิดหนึ่ง ก่อนถามต่อ
“ดีแล้ว รักหรือเปล่าล่ะ”
“รัก”
“คนเดียวนะ”
“คนเดียวไ
“อือ”
“พิ้งค์”
“หือ ?”
“ผมไม่มั่นใจเลย ว่าจะทำสำเร็จ”