บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 6 หน้า 4
ถนน ในรถ ชิปปี้กดรับโทรศัพท์ “ว่าไงแม้ก”
“มีคนตามมา เอาไงดีพี่”
“ล่อมันไปอีกทาง แล้วเก็บมันซะ”
ยูซ่าหันขวับ “เก็บมัน ? คุณจะเก็บใครเหรอ” ชิปปี้เหลือบมองยูซ่า แต่ไม่ตอบคำถาม
แม้กกี้ยิ้มถูกใจในคำตอบ “ได้เลยพี่ชิป เดี๋ยวแม้กจัดให้”
แม้กกี้กดวาง แล้วบอกคนขับรถ “ไปทางขวา”
รถเลี้ยวซ้ายตรงทางแยก พุฒิหักมอเตอร์ไซค์ตามไป แม็กกี้ยิ้มเหมือนเด็ก ๆ ที่กำลังสนุกกับเกม
“มาเลย แกตามมาเลย”
ในรถอีกคัน ยูซ่ามองชิปปี้แบบเคือง ๆ “สัญญาแล้วไง ว่าถ้าฉันมาด้วย จะไม่ทำอะไรใคร”
“ไม่ได้สัญญาด้วยสักหน่อย” ชิปปี้ขยับข้อมือ ย้ำให้ยูซ่าอย่าลืม ว่าในมือเขายังมีปืนอยู่
ในสตูดิโอ ยักษ์ยืนเครียด ไม่รู้จะทำยังไงดี ธงรบเดินเข้าไปหายักษ์
“แย่จังเลยนะคุณยักษ์ ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ แต่ก็ยังดี ที่งานของเราเสร็จเรียบร้อย”
ยักษ์พูดอะไรไม่ออกนอกจาก “ครับคุณธงรบ”
“ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“ครับ”
“ซูซี่ไปส่งเองค่ะ” ซูซี่ประกบคู่ไปกับธงรบ
ยักษ์มองตามอย่างนึกเอะใจบางอย่าง แต่คิด ๆ อยู่ก็มีโทรศัพท์เข้ามา ยักษ์สะดุ้ง ยกโทรศัพท์ขึ้นดู ที่หน้าจอเป็นภาพเจนพร้อมชื่อ JANET ยักษ์มองอย่างลำบากใจ ก่อนที่จะกดรับสาย และพูดแบบพยายามควมคุมอารมณ์ “จ้ะเจนจ๋า”
ห้องทำงานเจน เจนถามขึ้นอย่างร้อนใจ “เกิดอะไรขึ้นคะยักษ์”
ยักษ์ตอบอย่างไม่อยากให้เจนตกใจ “ก็มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ แต่ไม่ต้องห่วง ผมกำลังพยายามจัดการอยู่”
เจนนิ่งฟังคำตอบด้วยสีหน้าตึงเครียด ก่อนที่จะถามต่อ “พุฒิอยู่กับคุณหรือเปล่า”
ยักษ์มองไปรอบ ๆ ตอนที่พุฒิออกไปยักษ์ไม่ทันได้สังเกต
“ไม่อยู่ ไม่รู้หายไปไหน คุณมีอะไรกับเขาหรือเปล่าครับ”
“เปล่าค่ะ แค่นี้ก่อนนะ”
“ครับ มีอะไรคืบหน้า ผมจะรีบโทรบอก”