บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 19 หน้า 5
“ใช่แล้วค่ะ คุณเข้าใจผิด”
“เข้าใจผิดยังไงเหรอครับ”
ซูซี่นิ่ง ก่อนเปลี่ยนจากมือที่ผลักอก เป็นดึงคอเสื้อพุฒิเข้ามาแล้วจูบ พุฒิจูบทั้งที่หน้ายังเหวอ เคนมองซูซี่กับพุฒิแบบอึ้งพูดไม่ออก หลังจากผ่านไปชั่วครู่ ซูซี่ก็ดันพุฒิออกไป ก่อนบอก “ยังจำจูบแรกของเราได้ไหมคะ”
“ไม่เคยลืม”
“ฉันก็เหมือนกัน”
เคนมองอย่างรู้ตัวว่าตอนนี้เขาเป็นส่วนเกิน “โอเค ถ้างั้นคุยเรื่องจูบกันไปก่อนนะ”
เคนหันไปแล้วนึกขึ้นได้อีกเรื่อง เลยรีบหันกลับมา “เออ แต่เรื่องที่ต่อยฉันเมื่อกี้ รับรองฉันเอาคืนแน่”
พุฒิตอบยิ้ม ๆ “ไม่มีปัญหา” พุฒิตอบเคนแล้วหันกลับไปจ้องตาซูซี่
“จูบเมื่อกี้คือคำตอบใช่ไหมครับ ว่าคุณพร้อมเปิดใจ ให้ผมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตคุณแล้ว”
“แค่นี้ยังชัดไม่พออีกเหรอคะ”
ส่วนเคนเดินกลับมาที่รถ เปิดประตูรถหยิบหน้ากากเหล็กออกมาดู ทันใดนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เคนวางหน้ากากไว้บนรถ หยิบโทรศัพท์ขึ้นดู เบอร์โทรขึ้นบนหน้าจอ ไม่ใช่เบอร์ที่คุ้นเคย เคนกดรับ
“สวัสดีครับ ผมเคน”
ที่ใด ๆ พิ้งค์พูดโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เคน นี่พิ้งค์นะ”
เคนมีสีหน้าทั้งแปลกใจและดีใจ “พิ้งค์ คุณอยู่ที่ไหนน่ะ”
“พิ้งค์อยากเจอเคน มีเรื่องสำคัญที่ต้องบอก”
“คุณจะให้ผมไปพบที่ไหน เมื่อไร”
“สถานที่ เวลา เดี๋ยวจะส่งตามมา แต่สัญญาได้ไหม ว่าเคนจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร”
เคนนิ่งคิดรู้สึกสับสน การพบกันครั้งนี้ระหว่างเคนกับพิ้งค์มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
พิ้งค์ถามย้ำ “เคน”
“ครับ ผมสัญญา”
สายตัดขาดหายไป เคนมองโทรศัพท์ด้วยสายตาครุ่นคิดอย่างหนัก
ริมแม่น้ำ เคนเดินเข้ามา มองออกไปยังแม่น้ำอย่างไร้จุดหมาย สักครู่หนึ่งพิ้งค์ก็เดินเข้ามา พิ้งค์เรียก “เคน”
เคนหันไป “พิ้งค์ ส่งแฟลชไดร์ฟมาให้ผม”