บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 5 หน้า 2
ซูซี่ที่ยังมองดูอยู่ที่เดิมมีท่าทีเอะใจ ไม่พอใจขึ้นมาเมื่อเห็นพิ้งค์
“ขอคุยอะไรหน่อยได้ป่ะ”
“คุยอะไรเหรอ นึกว่าเกลียด ไม่อยากจะคุยด้วยซะแล้ว”
“ก็ไม่ได้ถึงขนาดนั้นหรอก”
“เรื่องงานหรือเปล่า”
“เรื่องของเรา” พิ้งค์หันไปมองพุฒิ เคนก็มองพุฒิเช่นกัน พุฒิรู้ตัวทันที “โอเค รู้ตัวแระ”
พุฒิยกมือ ‘บาย’ แล้วเดินไป พิ้งค์กับเคนหันกลับมามองหน้ากัน แต่ยังไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา
ซูซี่มองมาจากที่ซ่อน ด้วยความอยากรู้อยากเห็น แกมริษยาเมื่อเห็นทั้งคู่เริ่มกลับมาคุยกันอีกครั้ง เคนและพิ้งค์ยืนเคียงข้างกัน มองไปยังท้องฟ้า “ที่จริง เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดเคนเลยนะ”
“ขอบคุณนะที่เข้าใจ แต่คิด ๆ ดู มันก็ถูกของพิ้งค์ ยังไงผมก็ต้องเคลียร์เรื่องนี้ให้ได้ ก่อนที่เราจะแต่งงานกัน”
“ไม่ค่ะ”
เคนมีสีหน้าแปลกใจ พิ้งค์หันมาพูดกับเคน
“ไม่ใช่เคนที่ต้องเคลียร์ แต่เป็น ‘เรา’ ต่างหาก เราจะช่วยกันหาคำตอบ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเคน”
เคนมองพิ้งค์อย่างซาบซึ้ง
“พิ้งค์ขอโทษนะ ที่ผ่านมาพิ้งค์เอาแต่โกรธ แทนเราจะช่วยกันคิด ช่วยกันแก้ ช่วยกันหาทางออก”
“ผมก็เหมือนกัน แทนที่จะบอกทุกอย่างกับพิ้งค์ กลับเก็บปัญหาไว้คนเดียว ทั้ง ๆ เรากำลังจะแต่งงานกัน”
เคนจับมือพิ้งค์แล้วดึงเข้ามากอด พิ้งค์กอดตอบ “เรายังรักกันอยู่ใช่ไหมครับ”
“ถามได้ ก็เพราะรักน่ะสิ”
ทั้งคู่ยิ่งกอดกันแน่น
ซูซี่มองอย่างริษยา ดวงตาร้อนผ่าวด้วยความหึงหวง
ทันใดนั้นมีเสียงกระแอมขึ้นมา “อะแฮ่ม”
ซูซี่หันขวับไปมองอย่างตกใจ พุฒิเดินเข้ามาใกล้ “แอบดูคนเขาจู๋จี๋กัน เขาเรียกว่าพวกคนถ้ำรู้ไหมครับ”
“ถ้ำอะไร”
“ก็ถ้ำมองยังไงล่ะครับ”
ซูซี่มองหน้าพุฒิแบบเคือง ๆ “คุณก็เหมือนกันนั่นแหละ คงแอบดูฉันอยู่นานแล้วสิ”