บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 15 หน้า 10
เจ๊หว่างเข้ามาจับมือจับไม้เคนอย่างดีใจ
“เดี๋ยวนะครับเดี๋ยว นี่ผมเคนครับ ไม่ใช่ยูซ่า”
เจ๊หว่างปล่อยมือ สีหน้าเปลี่ยน น้ำเสียงแข็งขึ้นมาทันที “ถ้างั้นคุณมีธุระอะไร”
“เมื่อวันก่อน ตอนที่พวกนั้นเข้ามาจับเจ๊ เฮีย แล้วก็พวกลูก ๆ ของเจ๊ วันนั้นยูซ่าเค้าพูดถึงการประกวด”
“ดาวจรัสหรูยูโทเปีย”
“ใช่แล้วครับ ผมเลยไปลองค้นดู จนเจอภาพนี้”
เคนเปิดภาพถ่ายยูซ่าตอนนี้สวมมงกุฎให้เจ๊หว่างกับเฮียฮะดู
“รู้ไหมคะ ว่ามงกุฎนี่อยู่ที่ไหน”
เจ๊หว่างตอบเรียบ ๆ “อยู่ที่ฉันเอง ยูซ่าขอให้ฉันเก็บไว้ให้”
เคนยิ้มดีใจ “ขอเราดูหน่อยได้ไหมครับ”
“ได้ซิฮะ เดี๋ยวเฮียไปเอาให้นะฮะ” เฮียฮะหันจะเดินไปเอา แต่เจ๊หว่างรีบห้ามไว้ด้วยเสียงแข็งกร้าว
“ไม่ได้” เฮียฮะชะงักหยุด หันกลับมา เคนและพิ้งค์ต่างหน้าเจื่อน
“ทำไมล่ะคะ แค่ขอดูเท่านั้นเอง”
“แค่ขอดูก็ไม่ได้ มงกุฎนั้นเป็นของยูซ่า คนเดียวที่ฉันจะให้ดูคือยูซ่า”
“เฮ้ย ! แบบนั้นได้ไงล่ะ”
“ถ้าอยากดูก็ต้องให้ยูซ่าเป็นคนมาขอ”
“แต่ยูซ่าเค้า... “
“ไม่ ! ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ยูซ่าสัญญา ว่าจะมาขึ้นแสดงที่นี่เป็นประจำ ถ้ายูซ่าทำอย่างที่พูดได้จริง ฉันจะเอา มงกฎคืนให้”
“แต่...”
“เลิก ‘แต่’ ได้แล้ว จบการสนทนา คุณสองคนไปได้แล้ว” เคนและพิ้งค์ยังยืนนิ่ง พยายามคิดหาทางไปต่อ
“ไปซี่”
พิ้งค์หันมามองหน้าเคน แล้วจูงมือออกไป เฮียฮะกับเจ๊หว่างมองตาม
ด้านหน้าบาร์ยูโทเปีย เคนกับพิ้งค์เดินออกมาเซ็ง ๆ
“ทีนี้จะเอายังไงกันดีล่ะ”
“ก็คงมีอยู่ทางเดียวนั่นแหละ”