บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 13
บทประพันธ์ ระกา นุกูลบทโทรทัศน์ ปัณชญา
ฉัตรชบากำลังจะออกไปทำงานตามปกติ
ฉกาจเห็นเข้าก็ทัก “ชบาจะไปทำงานเหรอลูก”
“ค่ะคุณพ่อ”
อำภาอึกอัก กลัวลูกท้อง “แม่ว่าหนูไปหาหมอหน่อยดีมั้ยลูก”
ฉัตรชบาฝืนยิ้ม “คุณแม่กลัวชบาท้องอย่างที่พี่เกษพูดเหรอคะ”
ฉกาจปรามอำภา “นี่คุณ ลูกบอกแล้วว่าไม่มีอะไรๆ ก็ยังจะพูดให้ลูกไม่สบายใจอีก”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณพ่อ ชบาเข้าใจคุณแม่ค่ะ” ฉัตรชบาหยิบถุงยาออกมาจากกระเป๋าส่งให้อำภาดู “เมื่อคืนนี้ชบาไปหาหมอมาแล้วค่ะคุณแม่ ชบาแค่เป็นโรคกระเพาะ ไม่ได้ท้องจริงๆ ค่ะ”
อำภารับยาไปดู “ไม่ได้หลอกแม่แน่นะ”
“แน่ค่ะ”
อำภากับฉกาจมีสีหน้าโล่งอก
“ค่อยหายห่วงหน่อย ถ้าชบาท้องขึ้นมาจริงๆ แม่ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ไหนจะตาศรุตอีก ถ้าชบาท้องขึ้นมาจริงๆ ไม่รู้เค้าจะว่ายังไง”
ฉัตรชบาหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย ที่อำภาพูดเหมือนห่วงแต่หน้าตาชื่อเสียงตัวเอง
ฉกาจมองฉัตรชบาอย่างเข้าใจ แล้วช่วยพูดตัดบทให้ “ไปทำงานเถอะลูก”
“ค่ะ”
อำภาส่งถุงยาคืนให้ฉัตรชบา “กินยาให้ครบตามที่หมอสั่งนะลูก จะได้หายเร็วๆ แล้วเดี๋ยวแม่จะลองไปคุยกับพ่อแม่ตาศรุตดู เผื่อว่าจะได้จัดการเรื่องตบแต่งของลูกกับตาศรุตไปให้เรียบร้อย แม่จะได้หมดห่วงซะที”
ฉกาจค้าน “เราเป็นฝ่ายหญิงนะคุณ จะไปออกปากพูดเรื่องนี้กับเค้าก่อนได้ยังไง น่าเกลียดตายเลย”
“ฉันมีวิธีพูดไม่ให้น่าเกลียดน่าคุณ”
ฉัตรชบาขัดขึ้น “ชบายังไม่คิดเรื่องแต่งงานหรอกค่ะคุณแม่”
“ไม่คิดไม่ได้แล้วลูก แต่งๆ ไปนั่นแหละดีแล้ว จะได้มีคนดูแล เกิดวันดีคืนดีนายอัคคีมันมาจับตัวลูกไปอีกจะทำยังไง”
ฉัตรชบานิ่งเงียบ เถียงไม่ออก คิดหนักว่าจะหาทางเลี่ยงการแต่งงานกับศรุตยังไงดี