บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 13 หน้า 2
ฉัตรชนกกำลังสั่งงานจิดาภาอยู่ จิดาภานั่งเหม่อลอย ไม่ได้จดงานที่ฉัตรชนกสั่งซักอย่าง
“คุณจิช่วยนัดประชุมแผนกการตลาดพรุ่งนี้ตอนบ่ายสองนะครับ แล้วก็แจ้งแผนกอินทีเรียดีไซด์ให้ส่งแบบที่ผมสั่งให้แก้มาให้ผมภายในวันนี้ด้วย...” ฉัตรชนกเห็นจิดาภาเหม่อลอย ก็ชะงักไป “คุณจิครับ” จิดาภาใจลอย ไม่ได้ยินที่ฉัตรชนกเรียก “คุณจิครับ” เสียงดังขึ้นอีก “คุณจิ!”
จิดาภาสะดุ้งตกใจ “คะ...ขอโทษค่ะ เมื่อกี๊คุณฉัตรสั่งงานอะไรบ้างนะคะ ช่วยพูดอีกทีนะคะ” หญิงสาวตั้งท่าจะจด
ฉัตรชนกไม่ตำหนิ แต่กลับเป็นห่วงด้วยซ้ำ “คุณจิมีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า ผมเห็นคุณเศร้าๆ เหม่อๆ ตั้งแต่เช้าแล้ว คุณตาบวมๆ เหมือนร้องไห้มาด้วย”
จิดาภาก้มหน้าหลบตา “เปล่าค่ะ”
“อย่าปิดผมเลยครับ ถือว่าผมถามในฐานะเพื่อนก็แล้วกัน คุณมีปัญหาอะไรก็บอกผมได้นะ ผมพร้อมจะช่วยคุณทุกอย่าง”
จิดาภาตัดสินใจบอกเพราะอยากมีที่ระบายความในใจเหมือนกัน “ฉันมีปัญหาส่วนตัวนิดหน่อยค่ะ”
“ร้องไห้จนตาบวมขนาดนี้ คงไม่ใช่แค่นิดหน่อยแล้วมั้งครับ หรือว่าคุณมีปัญหากับแฟน”
จิดาภาชะงักไปเหมือนโดนจี้จุด “ค่ะ”
ฉัตรชนกถามด้วยความเป็นห่วง และนึกโกรธที่ผู้ชายคนนั้นทำร้ายจิตใจจิดาภา “เค้าทำอะไรคุณเหรอครับ”
“เค้าทำผิดในเรื่องที่ฉันรับไม่ได้ แล้วฉันก็บอกเลิกเค้าไปแล้วด้วยค่ะ”
ฉัตรชนกฟังแล้วอึ้ง ใจหนึ่งก็ดีใจที่จิดาภาไม่มีพันธะกับใครแล้ว แต่อีกใจก็สงสารจิดาภา “เค้าทำผิดร้ายแรงถึงขั้นอภัยให้กันไม่ได้เลยเหรอครับ”
“ช่างเถอะค่ะ เรื่องของฉันกับเค้ามันจบไปแล้ว เราอย่าไปพูดถึงมันอีกเลยค่ะ” จิดาภาปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วพูดเปลี่ยนเรื่องไป “ฉันแจ้งแผนกบุคคลให้ประกาศรับสมัครเลขาใหม่ให้คุณแล้วนะคะ คิดว่าภายในวันสองวันนี้น่าจะคัดคนมาให้คุณสัมภาษณ์ได้ค่ะ”
“คุณทำเหมือนอยากไปจากที่นี่เร็วๆ อย่างนั้นแหละ” ฉัตรชนกพูดแบบน้อยใจอย่างไม่รู้ตัว
“ให้ฉันลาออกซะตั้งแต่ตอนนี้ ดีกว่ารอให้คุณไล่ฉันออกนะคะ”
จิดาภาพูดเป็นนัยๆ เพราะถ้าฉัตรชนกรู้ว่าตนเป็นแฟนกับอัคคีและเข้ามาทำงานที่นี่เพื่อสืบความลับเรื่องการตายของวรรณิศา ฉัตรชนกก็คงจะโกรธจนไล่ตนออกแน่นอน ฉัตรชนกฟังแล้วไม่เข้าใจในสิ่งที่จิดาภาพูด