บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 1 หน้า 4
เอิร์ท ธันย์มองหน้ากัน ยิ้มทะเล้น
ที่โต๊ะนั่งใต้ตึกวิศวะ คีนกำลังขีดเขียนคำนวณสูตรแคลคูลัสอยู่อย่างแคล่วคล่อง โต๊ะข้างๆก็มีเพื่อนกลุ่มวิศวะร้องเพลงเล่นกีต้าร์กันอยู่
คีน สวมแว่นกรอบประหลาด กำลังทำโจทย์เลขแคลคูลัสอยู่อย่างตั้งใจ สักพักมืออีกข้างก็เคาะจังหวะตามเพลงที่เพื่อนๆเล่นกันอยู่ แล้วอยู่ๆก็ตบโต๊ะดังปั้ง หันไปมองกลุ่มเพื่อน เพื่อนๆตกใจ นิ่งกันไป คีนลุกขึ้น แล้วเดินมาหา เพื่อนมองกันอย่างกลัวๆ
“เฮ่ยๆ ไอ้คีน หนวกหูใช่มะ ขอโทษๆ”
คีนหยิบกีต้าร์จากมือเพื่อนขึ้นมา “เราว่ามันต้องอย่างนี้” คีนยกขาเหยียบบนเก้าอี้ข้างเพื่อน จนเพื่อนสะดุ้ง แล้วเอากีต้าร์พาดขา ดีดคอร์ดเสียงหนักแน่น และกังวาน1 คอร์ด
คีน คณธัช คืออดีตสปอนเซอร์หลักของวง เป็นหนุ่มอัจฉริยะ เล่นดนตรีได้หลากหลาย ผู้ที่มองว่าทั้งตัวเลข และคอร์ดดนตรีเป็นสิ่งสวยงาม ตำแหน่งคีย์บอร์ด
คีนโซโล่กีต้าร์โปร่งอย่างเมามัน เพื่อนๆมองตาค้าง เอิร์ท หนุน ธันย์เดินเข้ามาเห็นคีนเล่นกีต้าร์ ยิ้มๆ ชอบใจ
“โชว์เหนืออีกแล้วไอสไตน์ของเรา”
คีนเล่นไปจนจบท่อน เอิร์ท ธันย์ หนุน ปรบมือให้ คีนหันมอง เพื่อนๆวิศวะปรบมือตาม คีนค้อมหัวให้เพื่อนๆ
หนุนเข้ามากอดไหล่คีน “ฝีมือยังไม่ตก คู่ควรแก่การรวมวงกันอีกครั้ง”
“อะไรนะ!”
คีนหน้าอึ้ง มองเพื่อนที่กำลังคุยกันอย่างออกรสไปมา ไม่พูดอะไร
ธันย์ตื่นเต้น “เราต้องรีบซ้อมแล้วนะเว้ย งานเฟรชชี่อีกสองอาทิตย์ เราจะได้เล่นเป็นวงปิดงาน”
“เริ่มซ้อมวันไหนดี วันนี้เลยมะ” เอิร์ทชวน
หนุนถาม “แล้วจะเอาเครื่องดนตรีจากไหน”
“ยืมชมรมดนตรีไง” ธันย์ทำท่ารัวกลอง พร้อมทำเสียงกลองและฉาบด้วย “คันไม้คันมืออยากซ้อมเลยอะ”
ขณะที่เพื่อนๆคุยกันอย่างตื่นเต้น คีนที่นั่งทำหน้าเบลอ ก็พูดขึ้น ไม่ทันที่ใครจะได้ยิน “เราเล่นไม่ได้ว่ะ”
เอิร์ทเสนอ “งั้นไปบอกที่ชมรมไว้ก่อนเลยมะ “
“เออ เอาดิ....” อยู่ๆ ธันย์ก็หยุดพูด
หนุน ธันย์ เอิร์ท หยุดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย เพิ่งรู้สึกกันว่าได้ยินคีนพูดบางอย่างไป เพื่อนๆหันไปทางคีนพร้อมกับถาม “อะไรนะ”
คีนถอนใจ “พ่อแม่เราไม่ให้เล่นวงอีก พวกนายก็รู้ งานนี้ขอบายว่ะ”
เอิร์ทสงสัย “ตอนนั้นนายต้องติวหนักเข้าวิศวะ เลยต้องเลิกวง แต่นี่นายก็สอบผ่านแล้วนี่ พ่อกับแม่นายยังห้ามอีกเหรอ”