บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 2 หน้า 5
หนุนชั่งใจครู่หนึ่ง “..ซ้อมเลยเหอะ มีคนจองห้องต่อจากเรา เล่นเพลงที่จุนมันเคยซ้อมไปแล้วก่อนก็แล้วกัน”
3 หนุ่มพยักหน้ารับ แล้วไปประจำเครื่องดนตรี ตั้งสาย ตั้งเสียงต๊องๆแต๊งๆกันไป
ที่ 7 eleven เสียง “ติ๊ง” จากไมโครเวฟดัง จุนกำลังคีบไส้กรอกในไมโครเวฟใส่ถุงให้ลูกค้าสาวสก๊อยที่รออยู่ สก๊อยเอาแต่มองจุน ยิ้มไปยิ้มมา พนง.ช่องด้านข้างก็กำลังสแกนบาร์โค้ดบิลต่างๆที่ลูกค้าอีกคนมาจ่าย
จุนถือถุงไส้กรอกมาคิดเงิน สก๊อยก็เดินตามมาหน้าเคาน์เตอร์ พอดีกับที่หนึ่งเข้ามา พอเห็นจุนก็ปิ๊ง
สก๊อยจ่ายเงินเสร็จ แต่ไม่ยอมไป “พี่ชื่อไรอะ ขอเบอร์ได้ป่ะ”
“พี่ไม่มีโทรศัพท์ครับ “
“แต่หนูมี เอาป่ะ”
พนักงานคนอื่นหันมามองยิ้มๆ ประมาณว่าจุนเสน่ห์แรงอีกแล้ว
หนึ่งที่รอคิวอยู่หลัง มองสก๊อยอย่างหมั่นไส้ เลยพูดขึ้นมาอย่างตัดรำคาญ “มารับของค่ะ”
จุนได้โอกาสเลี่ยงสก๊อย รีบตอบรับหนึ่ง “ได้ครับ เชิญครับ”
หนึ่งแซงสก๊อยไปที่หน้าเคาน์เตอร์ แล้วหันไปจิกตา พูดกับสก๊อย “ไปเรียนหนังสือซะน้อง” แล้วหันไปยิ้มหวานให้จุน ยื่นใบเสร็จให้ “นี่จ้ะ”
สก๊อยเบะปาก ขมุบขมิบด่า แล้วสะบัดออกไป โดยที่ไม่มีใครสนใจ
จุนรับใบเสร็จจากหนึ่ง แล้วไปคีย์คอมดูข้อมูล จากนั้นก็ก้มลงหยิบของถุงใหญ่หลายถุงจากใต้เค้าท์เตอร์ขึ้นมา มีทั้งหม้อ กระทะ น้ำยาซักผ้า ฯลฯ พร้อมกับกล่องพลาสติกใส่ของสีสวย “กล่องนี้ของแถมนะครับ ของที่สั่งครบนะครับ”
หนึ่งดูของ“จ้ะ” หนึ่งส่งตาหวาน “เพิ่งมาอยู่สาขานี้เหรอ”
จุนรู้ว่าหนึ่งปิ๊ง ปาดผม ทำเท่ “สักพักแล้วครับ แต่ผมอยู่กะเย็น”
“มิน่า ถึงไม่เคยเจอ พรหมลิขิตเนอะ “
ภาพฟุ้งฝัน ดอกไม้ร่วงพรู พร้อมกับหนึ่งร้องเพลง destiny ของออฟ+พัดชา “หรือเพราะโชคชะตา ส่งเราให้เกิดมาคู่กัน...”
จุนรีบแทรกขึ้นก่อน “รับขนมจีบ ซาลาเปาเพิ่มมั้ยครับ”
หนึ่งค้อนจุน “ไม่จ้ะ พี่ไดเอ็ท”
พนักงานคนอื่นๆแอบขำ หนึ่งจะหอบของออกไป แต่ก็หนัก และพะรุงพะรัง
“ไหวมั้ยครับ แล้วกลับยังไงครับนี่”
หนึ่งทำหน้าอ้อน “นั่นน่ะสิ”
จุนช่วยหนึ่งถือของมาเรียกแท็กซี่ที่ริมฟุตปาธหน้าร้าน แล้วช่วยขนของขึ้นรถให้
หนึ่งเสียงอ่อนเสียงหวาน “ขอบใจนะ แล้วจะมาสั่งของอีก”