บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 9 หน้า 2
นิ้มกับอ้อมมองตามโบ๊ทผ่านกระจก เห็นธันย์กำลังเดินตามง้อย่าเพ็ญที่ดูโกรธ โดยมีเอิร์ทกับคีนสะพายกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ตามหลังมาอีกที
นิ้มกับเพื่อนๆเดินออกมาดูธันย์ที่กำลังโดนย่าดุ
“นะครับย่า ธันย์จะตั้งใจเรียนจริงๆครับ อย่าให้ธันย์ย้ายออกเลยนะครับ” ธันย์เห็นนิ้มมายืนมองก็อาย “ย่ากลับไปคุยที่ห้องก่อนเถอะครับ”
“ไม่ต้องกลับไปไหนทั้งนั้น มีอย่างเดียวคือกลับบ้าน!”
“โธ่ย่า...”
นิ้มถามขึ้น “ธันย์ทำอะไรผิดเหรอคะย่า”
“ก็เจ้าธันย์เอาแต่ไปรับงานเล่นดนตรี จนผลการเรียนออกมาติดโปรน่ะสิ เสียแรงที่ย่าไว้ใจให้ออกมาอยู่เอง”
“ธันย์ขอโทษ...”
“รักดนตรีน่ะย่าไม่ว่าหรอก แต่ถึงกับต้องเสียการเรียนแบบนี้ ย่าคงปล่อยไม่ได้แล้วล่ะ” ย่าเพ็ญดุคีนกับเอิร์ท “เราสองคนก็เหมือนกัน เข้าข้างกันดีนัก ช่วยกันปิดย่านะ”
“คีนขอโทษครับย่า ย่าให้โอกาสไอ้ธันย์มันซักครั้งนะครับ แล้วคีนจะติวให้มันเอง รับรอง เทอมหน้ามันผ่านแน่” คีนชู 3 นิ้ว “ด้วยเกียรติของ..ของวงจิงเกอเบลครับ”
เอิร์ทเสริม “พวกเราสัญญาว่าจะช่วยกันดึงเรื่องเรียน ให้ผ่านไปด้วยกันจนจบแน่นอนครับ”
นิ้มสงสารธันย์ เลยช่วยด้วยอีกคน “นิ้มก็จะช่วยธันย์ด้วยค่ะ “
ย่าเพ็ญใจอ่อน มองหน้าธันย์ที่ซึมๆก็อดสงสารไม่ได้ ย่าเพ็ญขยี้หัวธันย์ “ไอ้ลูกหมาเอ๊ย เอ้าๆ งั้นก็ไปส่งย่าขึ้นรถหน่อย”
ธันย์มองเพื่อน อมยิ้มดีใจ แต่พอหันมามองย่า เห็นย่าทำหน้าดุก็ก้มหน้าทำสลดอย่างกลัวๆ แล้วจูงมือย่าเดินไป
เอิร์ท คีน นิ้ม และเพื่อนๆมองตาม ยิ้มโล่งใจ
วันเปิดเทอม 2 มหาวิทยาลัยปรีดียาธร ลมฝน แบ๊วกำลังดูนิตยสารที่จุนถ่ายแบบกับเลิฟลี่เหมือนกัน
“จุนดูดีเนอะ” ลมฝนชื่นชม
แบ๊วคิดอะไรได้ “ชวนเข้าชมรมดีกว่า ยังหาคนสำคัญไม่ได้เลย”
ลมฝนเห็นด้วย “จริงด้วย ดีเลย งานนี้ต้องมีคนสนใจมากแน่ๆ”
จุนเดินเข้ามาในตึกพอดี แบ๊วเห็นก็เรียกอย่างดีใจ “อ้าว จุน มาพอดีเลย มานี่ก่อน” แบ๊วเขยิบให้นั่ง
จุนเดินเข้ามานั่งด้วย
ลมฝนเอ่ยขึ้น “จุน ดังใหญ่แล้วนะ ดีใจด้วย”
จุนเห็นนิตยสาร “ขอบใจนะ”