บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 9 หน้า 5

ลมฝนหน้าบึ้ง “คีน! คีนยังพูดกับฝนไม่จบเลยนะ เออ! งั้นก็ไม่ต้องมาแคร์ ไม่ต้องมาสนใจกันก็ได้” ลมฝนเดินไปอย่างโกรธๆ 

“เอ๊า ฝน เดี๋ยว” คีนตามไป “โกรธอะไรอีก โธ่...ฝน คุยกันก่อน...”

เอิร์ทมองหนิงกับต้นสวีทหวานด้วยความเจ็บใจ  ส่วนธันย์มองตามคีนที มองเอิร์ทที ส่ายหน้าอย่างไม่เข้าใจว่าอะไรกันนักหนา

เอิร์ทเดินมานั่งเซ็งที่ใต้ต้นไม่ใหญ่ริมสนาม หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเสียบสมอลทอล์กฟังเพลงแล้วหลับตา แหกปากร้องเพลง “คนที่พร้อมให้เธอ” ของต้อลเอเอฟ ด้วยสีหน้าเจ็บปวดรวดร้าว “ให้เธอหมดแล้ว....แม้ว่าเธอรักใคร แต่ว่าฉันพร้อมจะอยู่ ไม่เคยเปลี่ยนไป...”

ปั้นหยาเดินเข้ามาดึงหูฟังของเอิร์ทออก เอิร์ทตกใจ แล้วปั้นหยาก็เสียบหูฟังของตนเองแทนให้ เสียงเพลง “สุขกันเถอะเรา” ของสุนทราภรณ์ดังออกมาจากมือถือของปั้นหยา เอิร์ทมองปั้นหยาอย่างงงๆ

ปั้นหยายักคิ้วให้ แล้วปั้นหยาก็ร้องเอง ขยับตัวยึกยัก แล้วลุกขึ้นเต้นลีลาศแบบขำๆ “สุขกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม...” 

“นี่ เป็นไรมากป่ะเนี่ย”

ปั้นหยาหยุดร้อง กวนเอิร์ทกลับ “แล้วไอ้ที่มานั่งหอนแทนหมาอยู่ใต้ต้นไม้เนี่ย เป็นไรมากป่ะ”

เอิร์ทชะงักไป แอบอาย แต่ยังไม่ยอมแพ้ “แล้วยุ่งอะไรด้วย”

“ก็เห็นอาการรักคุดของนายแล้วมันสังเวชใจน่ะ เลยอยากทำบุญทำทานให้สรรพสัตว์ทั้งหลายจงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย”

“โห พูดขนาดนี้ไปเอาขันมากรวดน้ำเลยดีกว่า “

“ถ้ากรวดน้ำให้แล้วจะมีความสุขป่ะล่ะ”

“นี่อยากให้เรามีความสุขขนาดนี้เลยเหรอ” ปั้นหยาอึ้งไปบ้าง ยิ้มเขินๆ ตอบไม่ถูก “ไหน ขอดูโทรศัพท์หน่อยซิ ชอบฟังเพลงแนวนี้เหรอ “

“ใช่ แต่ไม่ให้ดูหรอก ไปละ รอรับผลบุญก็แล้วกัน” 

เอิร์ทมองตาม เผลอยิ้มไม่รู้ตัว

ปั้นหยาเดินมาที่มุมหนึ่ง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู เห็นรูปเอิร์ทที่แอบถ่ายไว้ตอนที่ไปฟาร์มแพะ  ปั้นหยาอมยิ้ม รู้สึกดี

เอิร์ทเดินยิ้มร่าเข้ามาหาธันย์ ที่กำลังนั่งคิดและเขียนรายชื่อเพลงที่จะใช้ประกวด “ทำอะไรอยู่ครับเพื่อน” 

ธันย์ได้ยินเอิร์ทพูดหวานๆก็สะดุดหู เงยหน้ามองอย่างแปลกใจ เห็นเอิร์ทยิ้มแฉ่ง “ยิ้มอะไรวะ เมื่อกี๊ยังเห็นจะร้องไห้อยู่เลย ประสาทกลับเหรอ”