บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 12 หน้า 2
บอมบ์ยิ้มกวน โซโล่ตอบกลับไป แล้วทั้งสองก็ดวลกันมันหยด สายใจและลูกค้าในร้านมองกันตาค้าง บางคนเหวอจนเส้นขนมจีนย้อยคาปากสุดท้ายบอมบ์โซโล่ได้เร็วไม่เท่าจุน เลยสะดุด และแพ้ไป ลูกค้า และสายใจปรบมือกันเกรียว
สายใจปลื้ม “เก่งมาก ไอ้จุนลูกแม่มันเก่งจริงๆ”
บอมบ์ยิ้มกวนให้จุน แล้วเก็บกีต้าร์ ก่อนออกจากร้าน หันมาบอกกับจุน “นายทำความฝันให้แม่ได้แล้ว แล้วความฝันนายล่ะ”
จุนอึ้งไปที่บอมบ์พูดจี้ใจ ครุ่นคิดกับคำพูดของบอมบ์ บอมบ์กำลังจะเดินออกไป จุนก็ถามขึ้นมาอีก “ทำไมนายถึงอยากแข่งกับพวกเรานัก”
“ก็เพราะเรายังแข่งกันไม่จบ คราวที่แล้วจิงเกอเบลถอนตัว คราวนี้ขอสู้ให้มันรู้ๆฝีมือกันไปเลย หวังว่าจะเจอกันบนเวทีนะ”
ณ สถานที่จัดประกวด “True Music Award” หนุนเดินสะพายเบสเดินเข้ามาด้วยสีหน้ามุ่งมั่น ส่วนธันย์ถือไม้กลองเข้ามาด้านขวา แปะมือกับหนุน และเอิร์ทเดินเข้ามาทางซ้าย แปะมือกับหนุน แล้วก็กอดคอกันเดินเข้างานไป
คีนคุยโทรศัพท์ด้วยสีหน้าซีเรียส “เออ กำลังจะหาทางออกไปอยู่เนี่ย รอพ่อกับแม่ออกไปข้างนอกก่อน..เออๆ ไปทันน่ะ แค่นี้นะ” คีนหันมองกระจกเห็นว่าตัวเองใส่ชุดกีฬา แล้วหันไปมองกีต้าร์ของตน เดินมาพูดกับกีต้าร์ เรียกความกล้าให้ตัวเอง “พร้อมยังเพื่อน ไป ลุย!” คีนหยิบกีต้าร์ตัวเองมา กำลังจะเดินไปเปิดประตู แต่แล้วก็คิดบางอย่าง หันมองกีต้าร์จุน
คีนแง้มประตูห้องออกมา ไม่เห็นใคร ก็ย่องออกมาพร้อมกับถือกีต้าร์ 2 ตัว ย่องๆลงบันได ได้ยินเสียงเครื่องคั้นน้ำผลไม้ดังมาจากครัว
คีนลงมาเรื่อยๆ มองไปทั่วๆอย่างระวัง กำลังจะผ่านห้องครัว เห็นแม่เดินแว้บไปแว้บมาในครัว ก็ตกใจ ลนลาน แล้วรีบหาจังหวะที่ไม่เห็นแม่ พุ่งไปที่หน้าบ้าน เป็นจังหวะเดียวกับแม่ก็หันมาเห็นคีนแว้บๆเช่นกัน จึงร้องเรียก “คีน”
คีนสะดุ้งตกใจ รีบไปหลบตรงหลังประตู แม่ยื่นหน้ามาจากครัว “คีนรึเปล่าลูก”
คีนจำใจต้องยอมรับ ค่อยๆโผล่หน้ามาจากหลังประตู พยายามซ่อนกีต้าร์ไว้ข้างหลัง ให้ประตูบังไว้ “ครับแม่”
“จะไปตีแบดแล้วเหรอลูก แม่ยังคั้นน้ำแครอทไม่เสร็จเลย”
“ไม่ต้องก็ได้ครับ เพื่อนมันรอนานแล้ว”
เสียงพ่อดังเข้มขึ้นมา “ไม่ต้องได้ยังไง”
คีนตกใจ หันไปมอง เห็นพ่อในชุดกีฬาเดินลงมาจากบนบ้าน “พ่อ...”
“เล่นกีฬา เดี๋ยวก็เสียเหงื่อ มันต้องมีวิตามิน เกลือแร่เข้าไปช่วยด้วยสิ”
คีนหน้าเจื่อน “พ่อ..ทำไมใส่ชุดนี้ล่ะครับ ไม่ไปงานเลี้ยงแล้วเหรอครับ”
แม่ถอดผ้ากันเปื้อน เดินออกมาจากครัวในชุดกีฬา พร้อมกระเป๋าใส่น้ำผลไม้ “เค้ายกเลิกแล้ว พ่อกับแม่ก็เลยจะไปตีแบดกับคีนไง จะไปกันรึยัง”
คีนพูดไม่ออก “เอ่อ..”