บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 18 หน้า 5
“แกได้ยินอะไรอีก พูดมาให้หมด”
“ผมได้ยินทอยคุยมือถือสั่งให้กาโม่บอกคุณดาวว่าต้องซื้อสี แล้วให้กาโม่”
ทอยดิ้นรน ด่าเวนิสทั้งน้ำตา “หุบปากไปเลยไอ้ตี๋นรก”
เต็งล็อคตัวทอยกอดไว้กับตัวแล้วเอามือปิดปากทอย...ทอยฟังเวนิสพูดแฉตัวเองไปพร้อมน้ำตาไหลพรากๆ
“ให้กาโม่หนีไปเจอกับทอยที่ร้านไอติมเจ้าประจำที่รู้กันสองคน”
ทอยกัดมือเต็ง แล้วผลักเต็งออก จนเต็งเซไปชนโต๊ะทอยโวยใส่ “แกทำแบบนี้ต้องการอะไรไอ้ตี๋”
ทอยจะเข้ามาทำร้ายเวนิส เวนิสขู่ “เข้ามาเจอเตะจริงๆนะโว้ย” ทอยชะงักไป
“ทำแบบนี้ทำไมทอย”
“ก็เพราะทอย...”
เต็งสวนทันที “เราคุยกันแล้ว ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะผู้หญิงที่เฮียรักและอยากแต่งงานด้วยมีอยู่คนเดียวคือคุณดาว” ทอยฟังก็น้ำตาไหลพรากๆ เวนิสมองทอยด้วยสีหน้าแววตาสงสารจับใจ
“ถ้าไม่ใช่คุณดาว เฮียก็ไม่รู้จะรักใครได้มากขนาดนี้”
“พอแล้ว ทอยไม่อยากฟัง” ทอยวิ่งร้องไห้ออกไปจากโถง ทุกคนมองตามไป ไม่คาดคิดพอทอยเปิดประตูโถงออกไปก็เผชิญหน้ากับชิดดาวที่มาถึงพอดี เต็งนึกไม่ถึง “คุณดาว”
ทอยจ้องหน้าชิดดาว น้ำตาไหลพราก แล้วผลักชิดดาวให้พ้นทางไปแรงๆ ชิดดาวเซไปตามแรงผลักแต่พยุงตัวเอาไว้ได้ เวนิสรีบวิ่งตามทอยออกไป ผ่านหน้าชิดดาว “ขอโทษครับ” เวนิสรีบวิ่งตามทอยออกไป
ชิดดาวงงๆ ถามเต็ง “เกิดอะไรขึ้นคะ”
เต็งหน้าเครียด “เข้ามาก่อนสิครับ” เต็งเดินหมดแรงมาทิ้งตัวนั่งที่โซฟา ชิดดาวสีหน้าสงสัยปนห่วงเดินเข้าไปหาเต็ง
หน้ารั้วบ้านเต็ง เวนิสรีบเดินตามทอยติด “ทอย ฟังฉันก่อน” เวนิสคว้าแขนทอยเอาไว้
ทอยสะบัดออก หันมาจ้องหน้าเวนิสน้ำตานอง ทอยต่อว่าทั้งน้ำตา “สะใจแกรึยังล่ะไอ้ตี๋ แกรอแก้แค้นฉันมานานแล้วล่ะสิ”
“แกก็ดีแต่โทษคนอื่น มองเรื่องที่ตัวเองทำลงไปบ้างสิ มันถูกต้องแล้วเรอะ”
“จะถูกจะผิดก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับแก”
“ใช่ ถ้าแกไม่ใช่คนที่ฉันเคยรักมาก่อน” ทอยชะงักไปเล็กน้อย “แล้วเฮียก็เหมือนพี่ชายคนนึงของฉัน ฉันทนไม่ได้หรอกนะ ที่ต้องเห็นคนที่ฉันรักลอบทำร้ายกันลับหลัง”