บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 12 หน้า 5
ห้องพักชิดดาวรีสอร์ท ที่ลิ้นชักตู้เสื้อผ้า ลิ้นชักหนึ่งถูกเปิดออกมา พบว่ามีของเล่นของใช้วัยเด็กของกาโม่รวมทั้งรูปถ่ายต่างๆที่เก็บสะสมเอาไว้อยู่พอสมควร ชิดดาวหยิบซองเก็บของในชิ้นมาเปิดออกดู ค่อยเห็นเป็นเทียนวันเกิดเป่าแล้วของกาโม่ตั้งแต่ 1 ขวบ 2 ขวบ 3 ขวบ 4 ขวบ และ 5 ขวบ...อยู่ครบ ที่แท้ป้างามพิศส่งมาให้ชิดดาวตลอดเวลา ชิดดาวถอนใจออกมาก่อนเก็บไว้อย่างดี ก่อนจะหยิบรูปกาโม่วัยเด็กขึ้นมาดู ชิดดาวลูบรูปภาพกาโม่อย่างรักมาก ชิดดาวพูดรำพึงกับรูปกาโม่ “ป่านนี้จะโตแค่ไหนแล้วก็ไม่รู้” สีหน้าแววตาชิดดาวคิดถึงมาก
ชิดดาวเงยหน้าจากรูปถ่าย ถอนใจบางๆ ออกมา มีสีหน้าแววตาคิดคำนึง
พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง
(กาโม่ 5-6 ขวบ)
เช้าวันหนึ่ง หน้าบ้านเต็ง คุณหลวงกำลังกดกริ่งหน้าบ้านเต็ง ก่อนจะชะเง้อหน้ารอคอยการออกมาของกาโม่ คุณหลวงใส่เครื่องแบบนักเรียนชั้นอนุบาล1 เห็นกาโม่ในชุดนักเรียนชั้นอนุบาล1 แบบเดียวกับคุณหลวงเปิดประตูออกมาหาคุณหลวง ยิ้มแย้มให้คุณหลวง
“กาโม่ ไปโรงเรียนพร้อมกับเรามั้ย”
“ไม่ไป พ่อตื่นแล้ว” เต็งหอบข้าวของทั้งของตัวเองและเป้ของกาโม่ตามออกมาพร้อมต่อว่ากาโม่...
“บอกให้เรียกลุงๆ สอนไม่จำ” เต็งเอาของไปใส่รถแล้วเดินไปหาคุณหลวง ย่อตัวนั่งยองๆ คุยด้วย
“ขอบใจมากนะคุณหลวง เดี๋ยวเจอกันที่โรงเรียนนะครับ”
“ครับ” คุณหลวงวิ่งกลับไป กาโม่วิ่งมาโดดขี่หลังกอดคอเต็ง “เฮ๊ยลุงนะ ไม่ใช่ม้า”
กาโม่หัวเราะชอบใจเกาะเต็งไม่ปล่อย เต็งยิ้มๆ ลุกขึ้นเปิดประตูรั้วให้กาโม่เกาะหลังขี่คอไปด้วยตลอด
“ตกไม่รู้นะ” เต็งมีแกล้งๆ เขย่า เอียงตัวบ้างขณะเปิดประตูรั้ว กาโม่ขำๆ กอดเต็งแน่น ซบหน้ากับบ่าเต็งยิ้มแย้ม รักและผูกพันกับเต็งมาก ขึ้นข้อความ “พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง (กาโม่ 5-6 ขวบ)”
เต็งกำลังขับรถไปส่งกาโม่ที่โรงเรียนอนุบาล กาโม่ที่นั่งข้างๆ ชำเลืองมองหน้าเต็ง “วันปีใหม่พ่อจะมามั้ย”
เต็งหันมองกาโม่ ขำๆ “อะไรกันครับ เพิ่งจะผ่านวันเกิดมาไม่กี่เดือน ถามถึงวันปีใหม่แล้วเหรอ” เต็งยิ้มเอ็นดู
“อยากได้ ของขวัญอะไรอีกล่ะครับ” เต็งเลื่อนมือซ้ายไปวางบนหัวกาโม่ กาโม่หน้าจ๋อยๆ
“กาโม่ไม่ได้อยากได้ของขวัญ กาโม่ไม่อยากให้พ่อมา” เต็งอึ้งไปเล็กน้อย
“กาโม่กลัวพ่อจะมารับไปอยู่ด้วย” เต็งเงียบไป เข้าใจความรู้สึกกาโม่ “กาโม่รักลุง ไม่รักพ่อหรอก”
หน้าตากาโม่เอาแต่ใจ “อย่าพูดแบบนี้สิกาโม่ พ่อรู้เข้าเค้าจะเสียใจนะ”