บทละครโทรทัศน์ พ่อยุ่งลุงไม่ว่าง ตอน 4 หน้า 2
หน้าบ้านเต็งตอนเช้า เห็นน้องหนูแต่งตัวสวย ถีบจักรยานเล่นผ่านหน้าบ้านเต็งชะเง้อ มองหาเต็งเข้าไปในบ้าน
ที่โถงบ้าน เต็งยกจานใส่ปาท่องโก่จิ้มนมและน้ำเต้าหู้มาเสิร์ฟพ่อกับแม่ที่โต๊ะอาหาร แม่กวาดตาดูไปทั่วบ้าน
“บ้านแกนี่ยอดรกเลยนะ มองไปที่ไหนก็รกที่นั่น”
“บ้านคนโสดนี่แม่ แล้วใช้เป็นสำนักงานด้วย..”
“ก็หาแม่บ้านมาช่วยดูแลได้แล้ว พ่อแม่จะได้อุ้มหลานซะที”
“ทำหลานน่ะง่ายพ่อ แต่หาคู่ชีวิตเนี่ยยาก” พ่อกับแม่เหล่มองกันเล็กน้อย คล้ายเตี๊ยมกันมาเพื่อต้อนเต็ง จับผิด พ่อจิบน้ำเต้าหู้ไปไม่ให้มีพิรุธ เต็งไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกจับผิดอยู่ นั่งร่วมวงชวนคุยไปด้วย
“ถ้าพ่อกับแม่มีลูกชายคนเล็กอีกคนจะตั้งชื่อว่าอะไรครับ” เต็งหยิบปาท่องโก๋จิ้มนมกินไป พ่อสำลักน้ำเต้าหู้เล็กน้อยกับคำถามของเต็ง แม่ทำหน้าดุใส่พ่อก่อนทำหน้าตาย พูดตอบไป “แก พิชิตศึก ไอ้โต๊ด
พิชัยชาญ ถ้ามีลูกชายคนที่สามแม่กะจะให้มันชื่อ พิพัฒน์พล”
เต็งยิ้มพอใจ “เพราะดีนะครับ” เต็งพึมพำทบทวนเบาๆ จดจำ “พิพัฒน์พล”
พ่อนึกแล้วก็ขำๆ “แล้วชื่อเล่นล่ะ”
3คนพร้อมกัน “ใต้ดิน” ทุกคนหัวเราะกันครืนก่อนพ่อกับแม่จะหยุดขำก่อน แม่หน้าดุ จ้องเต็ง “แกจะถามทำไม” เต็งขำค้าง แทบเหยียบเบรก “แกแอบไปทำผู้หญิงที่ไหนท้องรึเปล่า สารภาพมาซะดีๆ”
“แกกำลังมีลูกใช่มั้ย” เต็งหน้าแหยๆ “เปล่าครับ...”
เต็งตัดบท ชิ่ง ทำโวยวายเสียงดัง แบบตกใจมาก เล่นใหญ่ “โอ๊ย ตายแล้ว ตายแน่ๆ” เต็งลุกพรวด
พ่อกับแม่ตกใจ “อะไรของแก”
เต็งทำร้อนรนมาก “ผมต้องรีบไปทำงานแล้ว เดี๋ยวไม่ทัน” เต็งวิ่งหนีออกไปจากบ้านเลย
“อ้าว นึกว่าอะไร...” พ่อฉุกคิด “ไหนมันบอกว่าใช้บ้านเป็นที่ทำงานไงล่ะ ไอ้นี่ให้การสับสน”
แม่สีหน้าเจ็บใจ “ไม่น่าไว้ใจนะพ่อ”
พ่อสีหน้าติดใจสงสัย “มีพิรุธมาก”
แม่ระแวง “นังนมโต 80-08 คนนั้นแน่ๆ เลยพ่อ” สีหน้าแม่ใช้ความคิด ต้องจับให้มั่นคั้นให้ตายให้ได้
หน้าบ้านชิดดาว เต็งกางร่มให้ชิดดาวที่อุ้มกาโม่อยู่มาขึ้นรถเต็งที่จอดอยู่หน้าบ้าน “ขอบคุณค่ะ”
เต็งปิดประตูรถให้ พอเต็งหุบร่ม ค่อยเห็นว่าน้องหนูถีบจักรยานค้างนิ่งหน้าอึ้งตกใจแบบช็อค ผิดหวังที่สุด
เต็งยิ้มแย้มรีบเดินอ้อมไปขึ้นรถ ก่อนขับออกไปโดยไม่ได้มองไปทางด้านหลัง จักรยานน้องหนูแทบล้มด้วยความผิดหวัง น้องหนูรีบใช้ขายันพื้นเอาไว้...น้องหนูจับตามองตามรถเต็งไป สีหน้าติดใจสงสัยมาก