บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 1 หน้า 3
“แค่เดินเข้ามาแนะนำตัวอย่างสุภาพก็พอแล้วค่ะ”
“งั้นแป๊บนึงนะครับ” อาทิตย์เดินกลับไปนั่งที่เดิมแล้วลุกเดินมาหาวิไลลักษณ์ใหม่ พลางแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการ “สวัสดีครับ ผมชื่ออาทิตย์ครับ มีความประสงค์อยากเจริญสัมพันธไมตรีเป็นมิตรกับคุณ ไม่ทราบว่าคุณพอจะให้เกียรติรับผมเป็นเพื่อนได้ไหมครับ?”
“ทางการไปไหมคะ?” วิไลลักษณ์ขำ
“งั้นแสดงว่าแบบเก่าดีกว่า ตกลงคุณจะยอมรับผมเป็นเพื่อนได้ไหมครับ? ผมสัญญาว่าจะไม่แทคขายสินค้า ไม่ชวนมาเป็นดาวน์ไลน์ และไม่เปลี่ยนโปรไฟล์เป็นรูปโป๊”
วิไลลักษณ์ขำ ไม่ทันตอบอะไร สายตาพลันเหลือบเห็นรถหรูของมณฑิราขับเข้ามาจอดที่หน้าร้านกาแฟ เวกลงจากรถมาเปิดประตูด้านหลังรอ
“ขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวตัดบทอีกฝ่ายแล้วเดินไปขึ้นรถ อาทิตย์เดินตามออกไปทันที
วิไลลักษณ์เดินมาที่รถที่คนขับรถเปิดประตูรออยู่
“เดี๋ยวครับ! คุณยังไม่ตอบเลยว่าจะยอมเป็นเพื่อนกับผมรึเปล่า?” อาทิตย์วิ่งตามมาตะโกนร้องถามขึ้น วิไลลักษณ์ยิ้มๆ ไม่ตอบ แล้วเดินขึ้นรถไป รถของวิไลลักษณ์ขับออกไป อาทิตย์มองตามอย่างเสียดายที่แห้ว
ครู่เดียวก็มีเสียงเตือนข้อความในเฟสบุ๊คดังขึ้น อาทิตย์เปิดดู เห็นว่าเป็นข้อความจากวิไลลักษณ์ “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ J”
อาทิตย์ดีใจ รีบส่งเบอร์โทรศัพท์เข้าไปในช่องแชตของเฟสบุ๊ค พร้อมพิมพ์ข้อความไปว่า “นี่เบอร์ผมนะครับ”
ขณะที่อาทิตย์กำลังรู้สึกหัวใจฟองฟูอยู่นั้น เสียงมือถือของอาทิตย์ก็ดังขึ้น ชายหนุ่มก้มลงมองมือถือเห็นว่าเป็น “K.วี” โทรมา ชายหนุ่มยกมือมองดูนาฬิกาแล้วตกใจ “ชิบหายแล้ว!” ชายหนุ่มสบถเสียงดัง
พนักงานขับรถนำรถของอาทิตย์มาจอดให้พอดี อาทิตย์รีบขึ้นรถ แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็วทันที
ที่บ้านมณฑิรา บรรดาเหล่าคนใช้ท่าทางรีบร้อนเดินออกมายืนเรียงรอต้อนรับมณฑิรา คนหน้าสุดคือคุณต๋อยที่ท่าทางเฮี้ยบมาก รถหรูคันโตขับเข้ามาจอด มณฑิราก้าวลงจากรถอย่างเร่งรีบ
มณฑิราวางกระเป๋าราคาแพงลงบนถาดเงินวาววับที่คนใช้เอามารออยู่ หญิงสาวรีบวิ่งผ่านบรรดาคนใช้ที่รออยู่เข้าไปในบ้าน รีบเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้าน