บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 16
ที่บ้านของรัฐรวี ชายหนุ่มขับรถมาจอด แล้วเดินไปหารัฐ และภัสสรที่กำลังจะขึ้นรถออกไปข้างนอก
“แม่ครับ.. เราคุยกันก่อนได้ไหมครับ”
ภัสสรหันมาถามสามีของตน “นี่คุณบอกลูกใช่ไหมว่าเราจะไปหาคุณหญิง?”
รัฐพยักหน้า “ผมอยากให้คุณคุยกับลูกก่อน นี่มันเรื่องของเค้า เราจะทำอะไรก็ควรถามความเห็นลูกบ้าง”
“ยกเว้นเรื่องนี้ค่ะ!” ภัสสรเอ่ยรัฐเสียงเฉียบขาด
“แม่ครับ ผมขอโอกาสให้แม่ลองคุยกับมณฑาเค้าดูซักครั้งก่อนเถอะครับ.. ถึงเค้าจะไม่ใช่คนรวย แต่เค้าก็เป็นคนดีนะครับ” รัฐรวีเอ่ยขอร้อง
“วี! แกเพิ่งรู้จักเค้าไม่นาน แกรู้ได้ยังไงว่าเค้าเป็นคนดี เค้าอาจจะรู้ว่าแกรวยเลยแกล้งเป็นคนดีหลอกจับแกก็ได้!” ภัสสรเอ่ยขึ้นอย่างไม่เห็นด้วย
“ไม่ใช่ครับแม่ เค้าไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับบ้านเราเลย แรกๆ ที่เรารู้จักกัน เค้าคิดว่าผมเป็นแค่คนขับรถ”
“ก็ไม่ได้แปลว่าเค้าจะเป็นคนดีนี่!”
“แล้วทีคุณมณฑิราล่ะครับ แม่ก็เพิ่งรู้จักเค้าไม่นานเหมือนกัน”
ภัสสรโกรธ “ย้อนแม่เหรอตาวี!!!”
“ผมขอโทษครับ”
“ใจเย็นๆ ค่อยๆคุยกันเถอะ” รัฐปรามขึ้นมาเมื่อเห็นว่าเรื่องจะไปกันใหญ่
“นี่คุณบอกใคร!” ภัสสรหันมาเอาเรื่องสามี
“ก็ทั้งคู่นั่นแหละ คุณก็ควรฟังเหตุผลของลูกบ้าง” รัฐเอ่ยโดยยกเหตุผลขึ้นมาให้ฟัง
รัฐรวีรู้สึกเครียดๆ ทว่าภัสสรไม่สนใจลูกชาย เธอหันมาถามสามี“จะไปด้วยกันไหมคะคุณ ถ้าไปก็ขึ้นรถ” ภัสสรเดินไปขึ้นรถ
“เดี๋ยวพ่อช่วยเองวี” รัฐเอ่ยบอกกับลูกชายก่อนจะตามไปขึ้นรถกับภัสสร
รถขับออกไป รัฐรวีเครียด ไม่สบายใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ที่ศาลาในสวนบ้านคุณหญิงหิรัญญิการ์ มณฑิรากำลังนั่งคุยอยู่กับคุณหญิง
“คุณป้ามีอะไรจะคุยกับมณเหรอคะ?”