บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 9 หน้า 2
ภัสสรเอ่ยกับพรทิพย์ “เสียดายนะคะว่าวันนี้หนูอิงไม่ได้มาด้วย ไม่อย่างนั้นดิชั้นจะให้เธอช่วยเลือกแบบเพชรคอลเลคชั่นใหม่ที่จะใช้เปิดตัวสาขาที่พารากอน”
“ตั้งแต่ไปงานวันเกิดคุณหญิง ไม่รู้เจ้าตัวเค้าเป็นอะไรเหมือนกันค่ะ หงุดหงิดตลอดเวลา ใครก็เข้าหน้าไม่ติดสักคน” พรทิพย์เอ่ยถึงท่าทีแปลกๆ ของลูกสาว
“มีเรื่องอะไรที่งานรึเปล่าตาวี?” ภัสสรหันมาถามรัฐรวี
รัฐรวีชะงัก ตอบไม่ได้ว่าอิงอรเครียดเรื่องอาทิตย์ จึงเลี่ยงๆ ไป “ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ...”
“น้าฝากดูน้องด้วยนะลูก เดี๋ยวเค้ามาก็ช่วยคุยกับเค้าหน่อย เผื่อจะยอมเล่าอะไรให้วีฟัง”
“ห๊ะ! เดี๋ยวน้องอิงมาเหรอครับ?” ชายหนุ่มตกใจ
อีกด้านหนึ่งภายในห้าง อาทิตย์กำลังเดินโทรศัพท์หาวิไลลักษณ์ แต่วิไลลักษณ์ไม่ยอมรับสาย โทรศัพท์อาทิตย์มีสายของรัฐรวีโทรซ้อนเข้ามา แต่ชาหนุ่มกดตัดสายรัฐรวีทิ้ง ไม่ยอมรับ
อาทิตย์ยังคงก้มหน้ากดพิมพ์ข้อความหาวิไลลักษณ์ “ตกลงเมื่อคืนโดนคุณพ่อคุณแม่ดุรึเปล่าครับ?” ชายหนุ่มมัวแต่เดินก้มหน้าดูโทรศัพท์ไม่ยอมมองทาง จู่ๆ ก็มีเท้าผู้หญิงอยู่คู่หนึ่งเดินมาหยุดตรงหน้า อาทิตย์เงยหน้าไปแล้วชะงัก “คุณอิงอร!!”
“ดีใจจังเลยค่ะที่คุณอาทิตย์ยังจำอิงได้!” อิงอรประชด
อาทิตย์มองเข้าไปในร้านเพชรเห็นภัสสร รัฐรวี พรทิพย์คุยกันอยู่ในร้านก็กลัวความจะแตก “เรามาคุยกันทางนี้ดีกว่าครับ” อาทิตย์รีบแตะแขนจะพาอิงอรเดินออกไป
อิงอรสะบัดไม่ยอมไป “ทำไมไม่ยอมรับสายอิงเลยคะ? อิงไลน์ไปก็ไม่ตอบ!!”
อาทิตย์กลัวภัสสรจะออกมาเห็น “ใจเย็นครับคุณอิง คือ...” ชายหนุ่มมองไปด้านหลังอิงอร เห็นว่าภัสสร รัฐรวี พรทิพย์กำลังเดินออกจากร้านก็ตกใจ “เอาอย่างนี้ดีกว่า เราไปหาอะไรกินกันดีกว่าครับ ผมจะได้มีเวลาอธิบายให้คุณอิงเข้าใจ”
อิงอรดักคอ “คิดจะนัดอิงส่งๆ แล้วปล่อยให้อิงรออีกเหรอคะ?”
อาทิตย์เห็นพวกภัสสรกำลังเดินเข้ามา รัฐรวีมองมาเห็นอาทิตย์คุยกับอิงอรก็เหวอ อาทิตย์กับรัฐรวีสบตากัน แล้วเข้าใจกันทันที
รัฐรวีรีบชวนพรทิพย์กับภัสสรหยุดคุย “เอ้อ! คุณแม่ครับ เพชรคอลเลคชั่นใหม่ที่คุณแม่อยากให้คุณน้าดูแบบ ผมว่าให้คุณน้าดูวันนี้เลยไหมครับ?”
ภัสสรงงๆ “เมื่อกี้เราคุยกันแล้วนี่จ๊ะว่าจะส่งรูปสเก็ตช์ให้คุณพรทิพย์ก่อน”
“เอ้อ ใช่ๆๆ ครับ เราคุยกันแล้ว” ภัสสรกับพรทิพย์งง
อาทิตย์เอ่ยกับอิงอร “งั้นเราไปกันตอนนี้เลยก็ได้ครับ ไปครับ!” เขารีบพาหญิงสาวเดินออกไป อิงอรงงๆว่าทำไมคราวนี้อาทิตย์ยอมง่ายจัง แต่ก็ยอมเดินตามไป