บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 20 หน้า 3
21 กุมภาพันธ์ 2557 ( 15:25 )
1.2M
มาลารินกับบีบีเดินนวยนาดมา มาลารินเป็นแนวฟูฟ่องเปลือยไหล่หลังมีเครื่องเพชรประปราย ส่วนบีบีแต่งชุดกรุยกราย พอกเครื่องเพชรมากกว่าปรกติเจ็ดเท่า
“ลินซี่ ขอโทษนะคะ ที่ต้องทำให้ทุกคนรอ”
“โอเค ไปกันได้ซะทีมั้งครับ” ตฤณเร่ง
ฐาปกรณ์ ตาเขียว ตวาดแว้ด “ยัง ยังขาดอีตัวดีไปคน”
ตฤณเลิ่กลั่กเพราะไม่เคยรู้มาก่อน มองพิมพ์เดือนๆ ยิ้มสมน้ำหน้า แพทกระซิบ
“มาดามยังไม่มาคะ”
“ผมไปตามให้ดีไหมครับ” ราเชนทร์อาสา
ฐาปกรณ์หน้าบึ้ง ราเชนทร์ทำไม่รู้ไม่ชี้ ทุกคนมองไป มาดามสุก้าวมาใส่ชุดราตรีเปิดเปลือย พอกเครื่องเพชรเต็มพิกัด มาดามสุไปเกาะแขนตรีภพ ตรีภพสะดุ้ง มาดามสุได้สติก้าวไปหาผัว ฐาปกรณ์มอง
“ทำไม ไม่ใส่มากุฎด้วยล่ะ”
“ว้าย...มีค่ะ อยู่ในกระเป๋า ถ้าในงานอีไฮโซเมืองเหนือคนไหนใส่มาล่ะก็...ฉันก็งัดมาประชัน”
มาดามสุเหมือนไม่รู้ว่าผัวกัดขยับกระเป๋าราตรีให้ดู
ทันใดทุกคนก็ฮือฮากันแล้วมองไป เมื่อเห็นรถคันใหญ่ของคุ้มแล่นมาจากอีกปีก รถนั้นแล่นมาใกล้ แก้วเป็นคนขับเอง แต่ยอดหล้านั่งอยู่ตอนหลัง เหมือนมีแสงสว่างในรถ ยอดหล้าผ่องผุดกระจ่าง ความงามเหนือมนุษย์ฉายแสงรถผ่านกลุ่มดารา ตรีภพมอง ยอดหล้าปรายตามาสบตา ตรีภพยิ้มค้อมศีรษะให้ ราเชนทร์และตฤณมองตาค้าง ยอดหล้ายิ้มเลยไปยัง พิมพ์ดาว มาลาริน ดวงตากลายเป็นดูแคลน
ยอดหล้ายังคงยิ้มนิดๆ รถผ่านบรรดาทีมงาน เบิ้มคนหาโลเคชั่นมองไป หน้ายอดหล้ากลายเป็นอสูรกายซ้อนทับเบิ้มผงะขยี้ตา ยอดหล้ายังคงพิลาสพิไลเช่นเดิม รถแล่นผ่านไป
ในรถ แก้วยิ้มนิดๆ พูดเรียบๆ แฝงประชด
“เจ้านางน่าจะเชิญนายตรีขึ้นรถมาด้วย”
“ข้ารอมาได้เกือบ 200 ปี ...ทำไมจะรออีกนิดไม่ได้”
ยอดหล้ายิ้มนิดๆ สุขใจจนไม่สนใจอาการประชดของแก้ว แก้วอัดอั้นตันใจ ตรีภพยังคงมองตามท้ายรถ พิมพ์ดาวมองดูท่าที แล้วอารมณ์เสีย ตรีภพเห็นสายตาเข้า ยิ้มให้มีแววเจื่อนนิดหนึ่ง พิมพ์ดาวสะบัดไปขึ้นรถตู้