บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 18 หน้า 3
19 กุมภาพันธ์ 2557 ( 14:17 )
1.2M
“เมื่อคืนฉันไม่ฝันอะไรเลย”
“ผมเองก็ไม่มีเรื่องละเมอเดินมา 2-3 วันแล้ว สงสัยอะไรที่นี่จะรู้ว่า นายตฤณคอยมอนิเตอร์ผมอยู่”
พิมพ์ดาวยิ้มนิดๆ เหลือบมองตฤณที่ไปคุ้ยหาหนังสืออ่าน บริเวณชั้นหนังสือ
“หรือไม่ก็ อะไรที่นี่อาจจะยุ่งกับเรื่องอื่นที่สำคัญกว่าอยู่”
ทั้งคู่แม้พูดเล่นแต่รู้สึกในใจหนักหน่วง ไม่กล้าแม้เอ่ยชื่อยอดหล้าออกมา
ที่หน้าทีวี มิมี่ มูมู่ เก้ง แพทมาร้องเพลงกัน ที่ชั้นหนังสือมีนิตยสารแนววิทยาศาสตร์เทคโนโลยี ตฤณหยิบมาดูพบว่าเป็นเล่มเดือนที่แล้ว ตฤณมองไปเห็นพิมพ์เดือนนั่งพลิกนิตยสารเล่มใหม่อยู่ จึงหยิบนิตยสาร 2-3 เล่มเดินไปใกล้ พิมพ์เดือนเงยหน้าขึ้นมองว่า ‘มาค้ำหัวฉันทำไม’
“มีอะไรคะ”
“คุณอ่านใกล้เสร็จยัง”
“ฉันเพิ่งเปิดดูเดี๋ยวนี้เอง คุณรอซัก 2 ชั่วโมงก็คงอ่านเสร็จค่ะ”
พิมพ์เดือนอ่อนหวาน แต่ตฤณรู้ว่าแสบ
“คุณจะอ่านรู้เรื่องเร้อ”
“ถึงฉันจะเรียนโบราณ แต่ฉันก็เรียนสายวิทย์มา”
“แต่ผมว่าคุณอ่านพวกนี้ เหมาะกับคุณมากกว่า”
ตฤณส่งให้ เป็นนิตยสารแนวโลกลี้ลับ โลกทิพย์ พิมพ์เดือนตาเขียว
“นี่คุณ”
“นี่ไง มีเรื่องหลวงปู่เทพโลกอุดรด้วย”
ตฤณกับตรีภพไปอยู่ที่โต๊ะฟุซบอลเล่นกันแบบเบื่อๆ ส่วนวงคาราโอเกะนั้นสลายตัวไปแล้ว กลุ่มกะเทยกับกลุ่มพิมพ์ดาวมานั่งเม๊าธ์มอย สัพเพเหระ ราเชนทร์เดินเข้ามาถือถุงร้านเบเกอรี่หลายถุงถือมาเต็ม 2 มือ มิมี่ มูมู่ เกี๊ยวก๊าวลุกมารับแล้วไปหาจานแบ่งช้อนส้อม ราเชนทร์เข้าไปนั่งในวงสาวๆ ตรีภพเล่นพลาดทันทีมองดู ตฤณหันไปดูบ้าง
เค้กนานาชนิดถูกวางเรียงรายจนเต็มโต๊ะกาแฟ ราเชนทร์ นั่งขนาบด้วยพิมพ์ดาว พิมพ์เดือนถัดไปคือแพท มิมี่ มูมู่ เก้ง ทุกนางมีอาวุธครบมือ
“เชนเบอเกอรี่ ลุยได้เลยครับ”
“น่ากินจัง” พิมพ์ดาวชม
“อะไรฮะ เค้กหรือว่าคน”
ทุกคนคิกคัก พิมพ์ดาวไม่ว่าอะไร พิมพ์เดือนขมวดคิ้วนิดหน่อย
“เค้กค่ะ คนกินไม่ลงค่ะ กลัวติดเชื้อ”