บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญตอน 3 หน้า 4
“คืนนี้มันคืนของน้องนางเอกใหม่ต่างหาก ฉันไม่เกี่ยวซักหน่อย”
ตรีภพคว้าข้อมือพิมพ์ดาว พิมพ์ดาวตกใจ ไม่ทันสะบัดออก
“นี่ มาทางนี้กับผมก่อน” ตรีภพเดินลากพิมพ์ดาวเซหลุนๆ ตามไป แพทมองตามอย่างชอบใจ
“ต๊าย คู่นี้คบกันจริงๆด้วย”
ที่ซุ้มดอกไม้นอกงาน มีจุดหนึ่งค่อนข้างลับตาคน ตรีภพดึงพิมพ์ดาวมา พิมพ์ดาวสะบัดมือออก ตาขุ่น
“มีเรื่องอะไรก็พูดมา”
“ก็เรื่องข่าวของคุณกับผมไง มันยังไงกันแน่ คุณเป็นคนให้ข่าวหรือ”
พิมพ์ดาวเกือบเต้น “บ้า คุณก็เห็นอยู่ว่าเจ๊เบิร์ดเป็นคนพูด”
“นั่นแหละ คุณรู้เห็นอะไรกันกับป้าแกหรือเปล่า”
“นี่ พูดดีๆนะ ฉันจะไปสร้างข่าวแบบนั้นทำไม ฉันเป็นคนเสียหายนะ”
“คุณจะไปเสียหายอะไร ผมต่างหากที่เป็นคนเสียหาย”
พอถึงตอนนี้ ตรีภพเริ่มสนุกกับการยั่ว
“เสียหาย คุณเป็นผู้ชาย ข่าวแบบนี้คุณไม่เสียหายอยู่แล้ว”
“อ้าว ผมเป็นพระเอกนะคุณ แฟนคลับผมหวงผมจะตาย มาเป็นข่าวกับคุณ ผมราคาตกหมด”
“พูดออกมาได้ ทุเรศ”
“อ้าว ไม่จริงเหรอ คุณว่าคุณเสียหาย ผมไม่เห็นว่าคุณจะเสียหายอะไรซักนิด”
“คุณ!”
“หรือว่ากลัวแฟนคุณเข้าใจผิด”
“ฉันไม่มีแฟนย่ะ”
“นั่นไง สรุปคุณไม่เสียหายอะไรเลย มีแต่ได้ประโยชน์กับข่าวนี้” ตรีภพกลั้นยิ้มพูดหน้าตาเฉย
“ได้ประโยชน์อะไร”
“อ้าว ก็มีข่าวกับพระเอกชื่อดัง ตอนนี้คุณก็ดังกว่าเดิมไม่ใช่หรือ”
“คนอย่างฉัน ไม่ต้องเกาะใครดัง ฉันดังด้วยตัวฉันเองได้”
ตรีภพมองดูแล้วพยักหน้าหงึกๆ “เอาเหอะ เอาเหอะ แต่ว่าเดี๋ยวเราจะตอบนักข่าวว่ายังไง เราเตี๊ยมกันให้ดีก่อน จะได้ตอบให้ตรงกัน”
พิมพ์ดาวค่อยเย็นลง “ก็ปฏิเสธไปซี ว่าเจ๊เบิร์ดแกมั่วข่าวขึ้นมาเอง”
“เจ๊เบิร์ดก็เล่นเราสองคนตายน่ะซี เอาอย่างนี้ เราสองคนรู้จักกันมาพักนึงแล้ว แต่ไม่มีอะไร
เป็นพี่เป็นน้องกัน”
“ตอนนี้เราก็ยังเด็ก งานก็ยุ่งมาก อยากจะโฟกัสกับงานก่อน” พิมพ์ดาวพูดต่อ
ตรีภพแอบขัน “อ้อ เป็นงานเหมือนกันนี่”
งานอีเวนท์จบลง ในห้องแต่งตัวมีการเปลี่ยนเสื้อผ้า คืนเสื้อผ้า เครื่องประดับ รองเท้า กันวุ่นวาย ที่หน้ากระจก มาสารินเปลี่ยนชุดเป็นชุดเกาะอกบางเบากรุยกราย นั่งอยู่กับบีบีที่หน้างอหงิกอยู่ มาสารินพูดอ่อนหวาน