บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ มงกุฎริษยา ตอนที่ 24 หน้า 2
ฟ้ารุ่งได้สติ รีบเอามือลง “เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร”
“งั้น...เดี๋ยวพี่ไปตามเจ๊ก่อนนะ” คิตตี้เดินออกไป
ฟ้ารุ่งฟุบลงกับโต๊ะ เสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้ฟ้ารุ่ง ฟ้ารุ่งหันไปไหว้ “เจ๊ หนูขอโทษ” ฟ้ารุ่งเงยหน้ามา เห็นว่าเป็นลำไย ไม่ใช่เปรมจิต ก็ร้องเรียกด้วยความตกใจ “แม่...”
ลำไยตบหน้าฟ้ารุ่งอย่างแรง ฟ้ารุ่งลงไปกองกับพื้น “อีโง่! อีกนิดเดียวจะได้มงอยู่แล้ว ทำไมแค่นี้ก็ทำไม่ได้ ฮึ!”
“แม่... ฟ้าทำเต็มที่แล้วนะแม่”
“เออ กูรู้ คนอย่างมึง ทำเต็มที่ก็ยังได้แค่นี้แหละ อีห่วยแตก! ประกวดที่บ้านนอกก็แพ้อีดาว ประกวดในเมืองก็แพ้อีชมพู่อีก ต้องให้กูไปนอนเป็นง่อยแบบพ่ออีชมพู่ใช่ไหม มึงถึงจะมีสำนึกทำอะไรเพื่อบุพการีเหมือนอีพู่มันบ้าง”
“พู่มันไม่ได้เลี้ยงพ่อมันซะหน่อย มันให้ผู้ชายเลี้ยงต่างหาก”
“อะไรของมึง”
“มันไม่ได้กตัญญูอย่างที่ใครคิดน่ะสิ”
“มึงเงียบไปเลย พูดตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว มงครอบหัวอีชมพู่มันไปแล้ว”
“ฟ้าจะเป็นที่หนึ่ง!”
“ตื่นได้แล้วอีบ้า! เขาประกวดกันเสร็จไปแล้ว!!! “
“การประกวดอาจจะจบแล้ว แต่ฟ้ายังไม่ให้มันจบ ฟ้าจะกลับมาเป็นที่หนึ่งให้ได้!”
สายตาฟ้ารุ่งแข็งกร้าว ลำไยมองฟ้ารุ่งอย่างงงๆ
เช้าวันต่อมา ดวงเดือน เลม่อนเดินมาส่งชมพูนุชที่หน้าบ้าน
ดวงเดือนเตือน “ยิ้มหน่อยสิชมพู่ ให้มันสมกับเป็น Miss Perfect Thailand หน่อย”
เลม่อนย้ำ “แล้วอย่าลืมว่าเรายังมีมงของ Miss Inter Perfect ให้ไปพิชิตอีก อย่าเพิ่งเหี่ยวสิ”
“ถ้าพู่ต้องอยู่ห่างกับพ่อแบบนี้ จะมงไหนก็ไม่สำคัญหรอกค่ะ” ชมพูนุชเดินไปที่รถตู้ ที่จอดอยู่หน้าบ้านดวงเดือน ทีมงานเปิดประตูลงมาจากรถ “น้องชมพู่คะ เช้านี้อยากไปที่ไหนคะ”
“คะ?”
ดวงเดือนท้วง “ก็ต้องไปสัมภาษณ์รายการไม่ใช่เหรอ”
“อ้าว คุณเกรซยังไม่ได้บอกเหรอคะ”
ชมพูนุชงง โทรศัพท์ชมพูนุชดังขึ้น ชมพูนุชรับสาย “ฮัลโหลค่ะคุณเกรซ”
“นัดสัมภาษณ์รายการเช้านี้แคนเซิลกะทันหัน มีคิวอีกทีก็คือแถลงข่าวช่วงบ่าย ถ้าเช้านี้เธออยากจะไปที่ไหน ก็บอกคนรถได้เลยนะ จะไปโรงพยาบาลที่เพชรบุรีก็ได้ แต่ต้องกลับมาให้ทันบ่ายโมงนะ”