บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 7 หน้า 4
“เจ๊ก็พูดเกินไป หนูก็แค่หน้าแป้นๆ ตาเล็กๆ ...แต่ดูอย่างฟ้าสิคะ หน้าก็เรียว ตาก็โต สวยกว่าดาวตั้งเยอะ คุณพิจิตราดูสิคะ”
ฟ้ารุ่งยิ้ม พยายามมองหน้าให้พิจตราสนใจ พิจิตราไม่ได้มองฟ้ารุ่งเลย
“จ้ะ ...เสร็จแล้วไปกันได้”
ดาวจับแขนพิจิตราไว้ “คุณพิจิตราคะ ให้เพื่อนหนูถ่ายแบบด้วยคนนะคะ รับรองว่าแต่งออกมาแล้วสวยแน่นอนค่ะ ...นะคะ”
เปรมจิตปราม “ดาว ชุดเค้าเตรียมมาให้หนูคนเดียว จะให้ฟ้าถ่ายด้วยได้ยังไง”
“เอาชุดหนูให้ฟ้าใส่ก็ได้ค่ะ นะคะ คุณพิจิตรา ฟ้าเค้าก็สวยนะคะ”
คิตตี้ห้าม “ดาว อย่าเซ้าซี้”
พิจิตรามองฟ้ารุ่ง พิจารณา “ก็ได้ ...ถ่าย 2 คนเลยก็ได้ ชั้นพอมีไอเดียอยู่บ้าง”
ฟ้ารุ่งดีใจ “ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากค่ะ”
ดาวเข้าไปจับมือฟ้ารุ่งอย่างยินดี ที่จะได้ถ่ายแบบร่วมกัน
ฟ้ารุ่งแต่งตัวแบบทาสถือพัดโบกนั่งอยู่ข้างล่างตั่งอย่างสะเทือนใจ ดาวนั่งอิงหมอนอยู่บ่นตั่ง ท่าดั่งนางพญา ตากล้องถ่าย เปรมจิต คิตตี้ พิจิตรามองอยู่ชื่นชม
“น้องดาวเหยียดขาออกไปอีกครับ” ดาวเหยียดขาออกไปอีก ทำให้เท้าใกล้หน้าฟ้ารุ่ง “อีกครับ ...อีก” ดาวสงสารฟ้ารุ่ง แต่ก็จำใจต้องทำตามตากล้องบอก ฟ้ารุ่งมองปลายเท้าดาว “ดีครับสวย ...” ตากล้องหันไปบอกฟ้ารุ่ง “น้องครับ หันหน้าไปข้างหลังอีกครับ แล้วก็ก้มหน้าอีกครับ ก้มอีก”
“พี่ว่าจัดแสงให้สว่างแค่ตรงน้องดาวก็ดีนะ ส่วนรอบๆ ก็ให้เห็นเป็นเงามืดๆ”
“ครับพี่ เดี๋ยวลองดูครับ” ตากล้องไปปิดไฟดวงหนึ่ง ทำให้แสงตรงฟ้าดับ เห็นเป็นเพียงเงาๆ ฟ้ารุ่งหน้าเศร้าอยู่ในเงามืด
รถของพุฒิพัฒน์แล่นเข้าตึก หลังจากนั้นพุฒิพัฒน์ก็เดินนำชมพูนุชเข้ามาในออฟฟิศ ชมพูนุชเดินตามท่าทางไม่ค่อยมั่นใจเพราะยังไม่ค่อยคุ้นกับชุดและรองเท้า คนในออฟฟิศยกมือไหว้พุฒิพัฒน์ไปตลอดทาง และจ้องมองชมพูนุชด้วยสายตาสงสัยว่าชมพูนุชคือใคร
ขมพูนุชอึดอัด เดินเข้าไปใกล้พุฒิพัฒน์ “นายๆ คนเค้ามองอะไรกันน่ะ
“ก็มองเธอน่ะสิ”
“มองทำไม ชั้นมีอะไรแปลกเหรอ”
“ไม่แปลกหรอก เธอแค่สวย” พุฒิพัฒน์ยิ้มหวานให้ ชมพูนุชเซ็งที่พุฒิพัฒน์แซวอยู่ได้
พุฒิพัฒน์เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงาน ชมพูนุชตามมางงๆ
“นี่ห้องทำงานชั้น ...แล้วนั่น ก็โต๊ะทำงานเธอ” ข้างๆ โต๊ะทำงานพุฒิพัฒน์มีโต๊ะทำงานอีกตัว
“ต้องนั่งใกล้กันขนาดนี้เลยเหรอ”
พุฒิพัฒน์เอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ ชมพูนุช กระซิบข้างหู “ไม่ชอบอยู่ใกล้ชั้นรึไง...”